Domotic is het soloproject van Stéphane Laporte, een project dat de Parijzenaar al staande houdt sinds 2002 toen hij debuteerde met het album ‘Bye Bye’. Voor elke plaat kiest Laporte nauwgezet een instrumentarium uit, zij het voor Domotic of één van de vele andere projecten of soundtracks die hij onderhand maakte. Psychedelische pop, minimalistische krautrock of sferische, naar ambient neigende muziek: het zit allemaal in zijn catalogus. Voor ‘Descriptions Of An Unfolding Event’ kiest hij volop de kaart van dromerige soundtracks die met een lodderig oog lonken naar de muziek van Ennio Morricone en François de Roubaix. Herhaling en minimalisme spelen de hoofdrol, waarbij thema’s telkens opnieuw opduiken – in een andere vorm, dat wel. Instrumentaal over de hele lijn, ook omdat de stem die hier en daar opduikt geen woorden gebruikt maar klanken die puur op de sfeer van het nummer zijn gericht. Deconstructie van modale popmuziek noemt Laporte het zelf. Een eerbetoon aan Morton Feldman (‘Morton’) krijgt twee versies toebedeeld: een Gamelan-versie en een ‘Pop Drums Version’. Bij beluistering van deze twee wordt de insteek van Laporte des te duidelijker. De twee nummers klinken deels hetzelfde en ook weer helemaal niet. Het zijn themaatjes die blijven opduiken, doorheen het hele album. Het zorgt voor een ietwat bevreemdende sfeer en daar houden we wel van.
