De nieuwe cumbiagolven uit Zuid-Amerika spoelen nog steeds aan op onze grijze stranden. Grant C. Dull, de Amerikaanse chef van het ZZK -oftewel Zizek- label, heeft een gekleurd gezelschap Argentijnen en westerse cumbiafanaten om zich heen verzameld. Er zit een stijgende lijn in de kwaliteit van de ZZK-releases en hun aantal groeit als kool. Uit het Andes-gebergte van Noord-Argentinië komt Gaby Kerpel, alias King Coya, met een volwaardig album. Het is direct dé elektro cumbiaklapper van 2009, vooral als we afgaan op de sterk geproduceerde begintracks ‘Villa Donde’ en ‘El Hueso’. Minimale tonen, dubby ritmes en lichte glitch worden afgewisseld met volkse Peruviaanse en Colombiaanse sferen en warme vrouwelijke zang. De track ‘Cumbiatron’ dompelt zich zelfs in robotische latinosferen, en toch klinkt het funky. Kerpel slaagt er op deze manier in een futuristisch geluid te creëeren waarin cumbia en elektronica hand in hand gaan en zo op de iPod van de moderne lamaherder kan. Coya is dus even koning in het cumbia-continent. De Fransman Douster komt vervolgens met een prehistropische digitale ep in 4 tracks. Hier klinkt cumbia iets minder op de voorgrond en hebben Caribische minimale tonen de overhand, spiekend naar de dansvloer. Geen instrumenten, maar pure elektronica- en rave-effecten pakken hun aandeel in deze gestripte soca dubs. Door het minimalisme is er minder swing en ook de warmte van de cumbia ontbreekt, waardoor deze tracks meer als achtergrond lijken te dienen voor de knutselende dj. Door naar El Remolon, een Argentijn en dus terug bij de cumbia. Dit album is zoals gezegd gevuld met B-sides en valt gratis te downloaden van de ZZK-site. Remixes en mashups doorkruisen elkaar een uur lang, allen ondertekend met El Remolons muzikale handschrift. Hij laat Dabrye het opnemen tegen MC Hammer, Madonna op Andres Landero en Modeselektor naast de reggaeton van Calle13. Niet allemaal even geslaagd, maar de pop mashups zijn nog een jong fenomeen in Argentinië en ietwat gewaagder dan de westerse varianten. De remixen daarentegen klinken meer gefocust en beter geproduceerd. Uiteindelijk dienen deze extra producties vooral als voer voor de dansvloer met een ferme knipoog naar urban sferen. Dat is precies de muzikale missie van het Zizek-label. We zullen nog vele heupwiegende releases mogen verwachten.