Een geïmproviseerd last-minute concert ontaard in chaos uit naam van het Spaanse Ozono Kids label. De plaats van het delict? De huiskamer op zaterdagavond en uw schoonfamilie komt over enkele uren op visite. Oh-oh. Iedereen wordt buiten geschopt en er wordt gepoogd om schoon te maken, maar dat lukt moeilijk met dronken coordinatie vaardigheden en het licht gaat uit met een ineenzakkende beweging. Die coma was al te voorzien. Tijdens het dromen wordt duidelijk wat zich afgespeeld heeft en komt de herinerring naar boven in chronologische volgorde. Het begon al gelijk heftig met de donkere noise van ASDC die het presteerde om met uitgerekt gezoem een dergelijk kabaal te maken dat de spiegels deed barsten. Niemand zei dat de warm-up set perse muziek moest zijn. Hierna brachten de Anticonceptivass hun Spaanse agit-punk met niet alledaagse electronica bubbels; schreeuwen en grappige bijgeluiden gaan toch samen. Sociaal getinte titels als ‘Enemigo de la Humanidad’ en ‘El Dia de los Pobros’ razen en tieren voorbij, net als de pogo die werd ingezet. De tafel en tv moesten het ontgelden. Ensaladilla Rusa nam de fakkel over met korte, maar fantastische improv punk. Denk aan Melt Banana of OOIOO die Derek Bailey in de arm hebben genomen en de pogo bleef hard door rommelen. Met moeite was er een song te bespeuren die de magische grens van 1 minuut overschreed. Kort en krachtig voor de fans, kort en klein voor de stoelen. Alle remmen gingen los en het duo DNSR TRN voerde het tempo op tot het kookpunt met hun ritmische improv-noise en bastaard punk. Als men Lustmord en Wolf Eyes eens bij elkaar zou zetten, wat zou het resultaat zijn? Hardcore lof, en dat op cassette zelfs. Eeerlijker nog; punk, lawaai en mono-ruis is een voorbestemd lot. Terug in de huiskamer was de ravage compleet: de sofa stond in brand, het behang afgescheurd en de gordijnen wapperden door de openingen in het raam. Amstrad speelde als afsluiter nog een Italo-achtige door vocoder-besmette electro set die eindelijk de sfeer kalmeerde, maar niemand had nog energie om een poot of been uit te steken. Het was hoog tijd om de parasieten eruit te bonjouren. Deze herinneringsdroom ten einde en een andere zal weldra beginnen. Dan gaat opeens de deurbel.