Justin Swinburne en Samia Mirza van het Amerikaanse audiovisuele hiphop/rnb-project ‘18+’ bouwen met hun tweede album ‘Collect’ voort op hun lange afstandsrelatie: living apart together in respectievelijk Honolulu en Berlijn, een paradoxale situatie die als artistiek concept na hun debuut ‘Trust’ (2014) nog genoeg aan materiaal oplevert. In samenwerking met andere producers vulden ze hun tweede album met lome seksueel-geladen doch afstandelijke urban vibes. Het is een vraag- en antwoordspel tussen man en vrouw in de echte en virtuele wereld met fragmentarische gedachtenflarden over de complexe behoeftes van een liefdesrelatie in een consumentistische samenleving. Het album staat vol zoete verlangende zang en meer monotone ironische stemmen die voor zich uit de leegte in praten. ‘Descent’ is een sterke opener met een synthmelodie die meteen je oren doet spitsen, waarna een relaas volgt over gemengde gevoelens op een verjaardag. Geluiden van telefoons en antwoordapparaten: er ontvouwt zich een quasi-drama in de on- & offline wereld waarin ze leven. De over the top booty call in het nummer ‘Wet Blunt’ wordt gevolgd door het meer gevoelvolle ‘Drama’ en het piano-poppy ‘Space’ en zo meandert de relatie verder. Muzikaal gezien is het nummer ‘Robbery’ interessant, met een omineuze sfeer en speelse kitchteksten als “Wow wow wow, yippy yo, yippy yay – When you were away, someone came to play with – Your possessions“. De lo-fi-gitaar met zang in het nummer ‘Glow’ is fijn na alle drums maar een beetje te dreinerig. Daarna volgt nog meer van hun consistente 18+-geluid dat na de vele herhaling wat futloos begint aan te voelen omdat een sterke hook ontbreekt. Een korter album was veel krachtiger geweest: dan was ons een groot deel van hun soap bespaard gebleven.
