An Autumn For Crippled Children, genoemd naar een nummer van Ebony Lake, maakt al sinds 2009 muziek tussen post-black metal en shoegaze, ook wel blackgaze genoemd. Blackgaze combineert de bitterzoete melodielijnen en dromerige sferen uit de shoegaze met de rauwe gitaren, snelle drums en het gekrijs uit de black metal. Sinds de oprichting van de band schrijven de Friezen continu nieuwe muziek. Ze hebben bijna elk jaar een studio-album uitgebracht en ‘Closure’ is inmiddels hun tiende plaat (de verscheidene ep’s niet meegerekend). Na al die jaren hebben ze een herkenbaar en authentiek geluid weten te ontwikkelen, waarbij het vooral de synthesizers en het gebruik van akkoordenschema’s in majeur toonladders zijn die het tegenwicht bieden tegen de rauwe en kille blackmetal-invloeden. Waar ‘All Fell Silent, Everything Went Quiet’ uit 2020 een overwegend positieve sfeer had en de opvolger ‘As The Morning Dawns We Close Our Eyes’ juist melancholischer was, zit ‘Closure’ er qua emotionele lading tussenin. Zo zijn nummers als ‘Unable To Feel You’ vrij zwaarmoedig, terwijl het titelnummer een bijna euforisch gevoel teweegbrengt. Ook qua energie, tempo en klank is de plaat heel divers. Alleen al in het eerste nummer, ‘Missed’, worden de rauwe gitaren en schelle grunts snel afgelost door een rustiger intermezzo – dat alles terwijl etherische synthesizers een harmonische fundering leggen die de muziek tot een coherent geheel maken. Het album bevat snelle, maar ook rustige nummers, die eerder naar ballades neigen. De gevarieerde instrumentatie, gelaagdheid van de muziek en verrassende composities maken ‘Closure’ een waardig nieuw hoofdstuk in de discografie van de band.
