Als iemand ons op voorhand had verteld dat de bassist van Porcupine Tree en een ex-lid van progvehikel Henry Cow samen een plaat hadden gemaakt, hadden we onszelf in alle mogelijke bochten gewrongen om het ding niet te hoeven horen. Initieel is er niet zoveel aan de hand: ‘Celestial Disclosure’ begint met een oosters getint sfeerstuk waarin bas en tablas de dienst uitmaken, tegen een achtergrond van vage, klaaglijke stemmen. So far so good, maar dan doen halverwege drums hun intrede, op de voet gevolgd door saxofoon en fluit, die een minutenlange solo inzetten. Met progrock heeft het gelukkig niet zoveel van doen, maar ambient world music jazz fusion zijn ons toch net even te veel woorden in één zin waar we niets mee kunnen. Op het tweede nummer volgen de heren dezelfde lijn: tien minuten ambient met een oosters tintje, en een mooie, Indiaas aandoende fluit. En die onvermijdelijke sax, zij het ditmaal een stuk korter. Op het nieuwe derde nummer de overige twee kwamen eerder uit als gelimiteerde lp worden de heren terzijde gestaan door Rajan Spolia, een klassieke gitarist. Die, u raadt het al, een lange solo speelt. Ook op dit nummer is het klanktaptijt sfeervol, maar staat het wederom geheel in dienst van de virtuoze bijdragen van de solisten. Veel referenties kunnen we u verder niet geven hooguit dat we heel even werden herinnerd aan dingen die Erik Truffaz, Talvin Singh en Murcof samen hebben gedaan maar de fans vinden hun weg ongetwijfeld beter zonder onze observaties.