‘Bye And Bye I’m Going To See The King’ is de tweede plaat van Heaven And, een Duits viertal improvisatiemuzikanten met onder andere Martin Siewert en Alexander Hacker van Einstürzende Neubauten in de gelederen. Naar eigen zeggen streeft de band ernaar om zo min mogelijk herkenbare muzikale verwijzingen in hun improvisaties te stoppen en zodoende zo dicht mogelijk bij de zogenaamde ‘transcendentale oerenergie’ te blijven. Dat is natuurlijk een mooi idee, maar het resultaat verwijst helaas heel duidelijk naar een al heel lang bestaande en nog altijd zeer veel beoefende muzikale traditie, namelijk dat van de pijnlijk richtingloze improvisatie. Om maar zo puur mogelijk te blijven, gaat de band extreem voorzichtig te werk. Ieder nummer op de plaat kent daardoor dezelfde structuur: een zoekende, stille eerste helft van kleine geluidjes, waar na enkele minuten een voorzichtige structuur in komt door middel van een drumritme, een baslijn of een melodietje, dat heel langzaam weer uit elkaar valt en waar de andere muzikanten een beetje cirkeltjes omheen blijven trekken. Zoiets kan spannend zijn, natuurlijk, maar dan moet er wel voor een interessant klankveld gekozen worden niet voor de overbekende mix van gitaarfeedback, bas en jazzy percussie die hier wordt geserveerd. De band weet nu af en toe wel eens tot een paar aangename minuten te komen, maar lijkt vooral bang om ergens voor te kiezen. Resulterend in een plaat die voorbij glijdt zonder enige indruk achter te laten.