Dennis Tyfus’ label Ultra Eczema is, als het al niet dood is, minstens in een diepe winterslaap gesukkeld. De laatste reguliere releases die verschenen, de mooie coronacompilatie ‘De Nor’, Elko Blijweerts ‘De Nor Des Hoofds’ en ‘Saturday’s Den’ van Ignatz & De Stervende Honden dateren alweer van 2021. Het festival wordt op wisselende locaties georganiseerd, van Antwerpen tot Queens, NY. Op 17 juni van dit jaar deed het festival zijn meest exotische locatie tot nog toe aan, te weten Turnhout, waar Tyfus in het voorjaar en de zomer een grote en geestige tentoonstelling – ‘Don’t Tell Me Not To Tell You What To Do’ – hield. Deze plaat werd uitgegeven voor die gelegenheid en is een prima staalkaart van Tyfus’ universum, waar het onderscheid tussen ‘high’ en ‘low’ art onbestaand is. Zo zijn er passages van Tyfus’ eigen improv-duo met drummer hors-catégorie Jeroen Stevens, de extreem gemanipuleerde accordionklanken van Suzan Peeters en Sven-Åke Johansson die een fragment uit de ‘Dreigroschen Oper’ te lijf gaat. Veel dames, dit jaar op Bruismelk, met naast Peeters nog Amber Meulenijzer die iets heel moois doet met orgeldrones en Heleen Van Haegenborgh, die haar pianosnaren subtiel prepareert met draden, maar er net zo goed topzware bassen tussen dondert. De grootste verrassing van Bruismelk 2023 was evenwel het geriatrische fenomeen Tony Knollt, een recalcitrant heerschap op leeftijd die beenhard en ongecensureerd verslag doet vanuit het bejaardenbiotoop dat in België ‘woonzorgcentrum’ heet: toplol voor het hele gezin. We gaan Dennis Tyfus niet vertellen wat we willen dat hij niet doet, maar stel dat de man beslist om toch weer platen te gaan releasen, dan zouden wij daar niet kwaad om zijn.
