Net als op voorgaande albums zoals ยThe Way To Heresyย (2005) of ยDeclaration Of Innocenceย (2008) neemt Herman Klapholz op ยBlood Will Tellย een op zijn minst schizofreen te noemen positie in. Alsof hij niet echt kan of wil kiezen, balanceert ook zijn nieuwe album tussen dark ambient enerzijds en van adrenaline dooraderde dansvloerstuff anderzijds. In tijden waarin een cd gedegradeerd is tot een manier om concerten te versieren, is de beslissing om de beats boven te halen uiteraard makkelijk te vergoelijken. Dat neemt echter niet weg dat een cd vooral thuis wordt beluisterd en dan durft een overdaad aan dansritmes nogal gauw vervelend te worden. Gelukkig wordt de (Satans)kerk op ยBlood Will Tellย redelijk in het midden gehouden zodat de beats de kerk(er)atmosfeer niet wegspoelen; en vice versa. Nieuwigheden (zoals de dubinvloeden op ยDead Citiesย bijvoorbeeld) zijn er ook op deze mooie, maar sober vormgegeven cd te vinden: hoe popmuziek zou kunnen klinken uit de luidsprekers van de soek illustreert ยSalomรฉhย. Organische drumgeluiden waarover een bezwerende stem teksten declameert doet ons denken aan een vrije interpretatie die Muslimgauze had kunnen maken van ยDo It Againย van The Chemical Brothers, terwijl de sitarklanken in ยShakrahย ons terug katapulteren naar de muziek van Suns Of Arqa. Nog meer in het oogspringend is de afsluiter ยYour Darkest Soulย waarop Flintology Ah Cama-Sotz een Nine Inch Nails pak aanmeet. ยBlood Will Tellย is misschien niet de allerbeste Ah Cama-Sotz, maar de cd bewijst dat Klapholz geen genoegen neemt met een status quo. En dat is alvast meer dan wat we doorgaans bij de concurrentie te horen krijgen.
