Kom met het idee van zelfopgelegde beperkingen niet aanzetten bij Mark McGuire. Sinds 2007 heeft hij ruim vijftig releases uitgebracht onder eigen naam, aliassen als The Road Chief en met bands als Emeralds. De laatste jaren heeft hij zijn productiviteit iets teruggeschroefd als het gaat om aantallen releases, maar probeert hij zijn ideeën te proppen in groots opgezette, ambitieuze dubbelalbums. Vorige album ‘Along the Way’ was een conceptalbum over, wij citeren, “the endless unfolding of psychological landscapes, leading to perpetual discoveries and expansions, in a genuinely emergent and infinite world of worlds”, uitgewerkt in zeer uitgebreide liner notes. ‘Beyond Belief’ schijnt hierop verder te borduren met een even onnavolgbaar verhaal, maar hoewel de bio het belang van dat verhaal benadrukt, waren de promomensen toch te beroerd om het bij het recensie-exemplaar te voegen. Alsof ze zelf wel aanvoelen dat de meeste luisteraars dat verhaal toch niet gaan lezen, maar gewoon lekker los gaan op de wazige trip die McGuire weer levert. Het geluid is als vanouds opgebouwd uit gelijke delen Steve Reich, Vangelis en de trippy soundtracks van spirituele zelfhulp-VHS-tapes. Perfect geschikt om weg te dromen, in een zalige slaap te sukkelen of ter muzikale begeleiding van uw drugstrip naar keuze. ‘Beyond Belief’ is zijn meest gevarieerde, en daarom misschien beste plaat tot op heden. Hoogtepunt ‘Earth: 2015’ opent met een agressieve explosie van beats en het korte, akoestisch startende en dan exploderende liefdesliedje ‘True Love (Song For Rachel)’ staat gebroederlijk naast ellenlange new agetrips als ‘The Past Presents The Future’. Zijn oeverloosheid blijft McGuires grootste kracht én zwakte; en het is moeilijk zijn toch vrij cheesy muziek zo serieus te nemen als hij het zelf doet, maar toch zijn we erg blij dat er nog grootogige, blije mensen als McGuire bestaan op deze aarde.