Bas! Bas! Meer Bas!

Onmens hadden we al eens een daverende show zien geven. Over Hot Snakes hoorden we alleen maar zeer positieve dingen. We gingen dus maar af op het oordeel van anderen, want veel nummers van Hot Snakes hadden we nog niet gehoord, om ons richting De Kreun te begeven.

Het duo Onmens combineren met Hot Snakes lijkt in eerste instantie wat vreemd. Edoch, we zijn zelf voorstander van diversiteit en het plannen van twee bands in verschillende muziekgenres, juichen we alleen maar toe. Bert Minnaert aka Sigfried Burroughs (zang) en Kasper Van Esbroeck (gitaar) betraden het podium en gaven meteen van jetje. Niet dat het grootste deel van het publiek geïnteresseerd was. Meermaalse oproepen om dichter bij het podium te komen, bleven in de lucht hangen. Toen ook het ene technische probleem na het andere optrad met de Onmens-apparatuur, werd het eerder een helse missie voor het duo om nog iets van de show te maken. De power die ze met zijn tweeën en een hoop randapparatuur normaal kunnen neerzetten, kwam daardoor niet helemaal uit de verf. We hadden trouwens ook de idee dat ze er niet zoveel zin meer in hebben, in dit Onmens, of het brengen van deze set. Dat kan echter ook puur onze perceptie zijn, omdat het maar niet wilde lukken.

Het kwartet Hot Snakes liet het publiek even geduld uitoefenen alvorens het podium te betreden. De band is aan zijn tweede leven begonnen en heeft met ‘Jericho Sirens’ zelfs een nieuwe plaat uit. De band, met leden die ooit het mooie weer maakten in invloedrijke groepen als Fishwife, Rocket From The Crypt, Drive Like Jehu, Obits en Tanner (we zijn verre van volledig), kwam uiteindelijk toch opdagen en kreeg meteen een zeer warm applaus van de intussen goed gevulde zaal. In tegenstelling tot veel bands die aantreden in De Kreun, koos het kwartet voor sobere belichting. Gewoon, wat lampen aan, de lichtman naar huis en spelen maar. Geen nood aan poespas, dat was meteen duidelijk. En een ongelooflijke grijns op de smikkel van bassist Gar Wood toen hij doorhad dat zijn bas wel zéér goed doorklonk. Daarvoor alleen al was dit een slimme zet. Doordat we van de liedjes van deze band er nauwelijks een paar kenden, wisten we niet wat uit welk album kwam. De band, in zijn spelplezier, waarschijnlijk net zo min. Gaan. Punt. Initieel dachten we dat de band punk- of noiserock zou spelen, maar dat zijn slechts details in hun sound. Hot Snakes, dat is onvervalste gitaarrock zoals die in de eerste helft van de jaren 1990 werd gebracht, in bijvoorbeeld Democrazy aan de Reinaertstraat in Gent, of in Vera, Groningen. De ene knaller na de andere kwam uit de boxen op een goed luid volume. Niet te luid vonden wij, al hoorden we aan de toog iemand klagen die oordopjes in had, dat het wel heel luid stond. Die jeugd van tegenwoordig toch. In elk geval werd het publiek alsmaar enthousiaster, de kopjes gingen gewillig massaal op en neer, en Hot Snakes wist ons net zo goed volledig in te pakken, en te overtuigen. Toen we hoorden dat een van de Kortrijkse sterkhouders (ons aller punkgoeroe Bowy) abusievelijk op dit concert was beland doordat hij verkeerdelijk dacht dat Jon Spencer deze avond zou aantreden, en nog omvergeblazen werd door Hot Snakes ook, kon de avond niet meer stuk. Het kon dan ook niet anders dan dat de band nog een uitgebreide toegift vol snelle nummers zou spelen. En zo geschiedde. Pure gitaarrock, het kan nog overtuigend gebracht worden.

Gezien: Onmens + Hot Snakes – De Kreun, Kortrijk – 18 oktober 2018
Tekst: Patrick Bruneel – Foto’s: Stephan Vercaemer

tekst:
Gonzo (circus) Crew
beeld:
Hot Snakes - Foto: Stephan Vercaemer
geplaatst:
zo 21 okt 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!