Hackney spuwt en spuugt zijn inwijkelingen uit. Deze keer doet het stadje dit door middel van de tweede plaat van het uitermate vunzig klinkende Bad Guys, bestaande uit een Hongaar, een Canadees, eentje uit het zuiden en eentje uit het midden van het Verenigd Koninkrijk. De bende houdt van een log en tegelijk ietwat vuil geluid. Een geluid dat de riffrock van de jaren 1970 vermengt met de aanstekelijkste platen van Amphetamine Reptile. Denk de verslavende riffs van ZZ Top met de machine van The Jesus Lizard en de zanger van Killdozer. Zo klinken alvast de drie eerste nummers van deze schitterende opvolger voor het naar zichzelf genaamde debuut. In opener ‘Crime’ ontwaren we zelfs enige psychedelica, die echter verderop nauwelijks nog terug komt. ‘Prostitutes’ klinkt als een waar anthem dat eer betoont aan Killdozer en Harvey Milk. Op ‘World Murderer’ gaan ze in een nog iets lagere versnelling en zit aan de zang een stevig kantje black metal. Het maakt dit nummer meteen tot de aanzet voor de diversiteit die nog volgt. ‘Motorhome’ klinkt bijna als een hardcoreversie van Motörhead. ‘Reaper’ klonk ook al een stukje sneller en venijniger, maar ‘Motorhome’ gaat daarin nog een stapje verder. In afsluiter ‘No Tomorrow’ gaan alle remmen los. Bad Guys gaan als een razende Jesus Lizard tekeer, lassen een instrumentaal middenstuk in om uiteindelijk gewoon als zichzelf te klinken: een met riffs doorspekte sound die aangenaam smerig klinkt. Het is een opus van elf minuten, een samenvatting van het voorgaande. Jaime Gomez Arellano (Ghost, Cathedral, Angel Witch) produceerde de plaat en weet de band net voldoende strak aan de leiband te houden om de muziek niet te laten ontsporen.