In Gonzo (circus) 102 signaleerden we Innercity (Hans Dens) al als de man die sneller releaset dan zijn schaduw. Ter illustratie: als dank voor dat miniartikel mochten we liefst één vinylplaat, één cd-r en vijf cassettes uit onze brievenbus vissen: de oogst van de maand maart. De belangrijkste release van de zeven is waarschijnlijk Backworld, na Future Life, dat eind vorig jaar op Aguirre verscheen, Dens tweede vinylalbum. De evolutie is opmerkelijk: was Future Life een donkerzwarte, bijna claustrofobe plaat, dan is Backworld een stuk minder zwaar op de hand. De plaat is minder volgestouwd met stemsamples, en de ritmes worden grotendeels ontleend aan synthdrones, in plaats van aan drumcomputers. Zes nummers, netjes verdeeld over twee plaatkanten. We geven u onze drie favorieten mee. Opener Leaving Earths Harbours klinkt exact zoals de titel doet vermoeden: licht als helium, maar ook licht ontregeld. Onder de ijle synths van The Bells Of Backworld zit zelfs een walsje verborgen. Een eindeloze herhaling van de intro van een walsje, maar technisch gezien is dat òòk een walsje. En de omfloerste beat van Builders klinkt alsof er op de parking van één of andere obscure club iets heel spannends staat te gebeuren. Allen daarheen!
Maar Dens meest psychedelische en hermetische output valt terug te vinden op de talloze gelimiteerde cassettes die hij uitbrengt (zelfs het doorgaans accurate www.discogs.com is ondertussen de tel kwijt). De cd-r Anti-Music is een heruitgave van de cassettes Isolated Automata 1 en Isolated Automata 2. Dens noemt zichzelf wel eens een anti-muzikant: de man die toekijkt hoe zijn machines het werk doen. Natuurlijk is er meer aan de hand. In Road To Patmos krijgen we veertien minuten lang minimale, maar dreigende wolken puur en schijnbaar amper gemanipuleerd geluid te verwerken, veel ruwer geëdit dan wat we van Dens vinylplaten gewend zijn. Maar de volgende track, Untitled 1 Part 1, is dan weer net zo goed een licht bubbelende synth, die alsmaar ijlere sferen opzoekt. Voor wie nog niet doorhad dat het Innercity een zéér psychedelisch project is, bevat afsluiter Untitled 1 part 2 een sample die smurfen met ayahuasca-aspiraties goeie raad geeft. Mede dankzij de vele korte tracks die nog volgen, is Anti-Music een heel goeie introductie tot de vele gedaantes van Innercity. Net als Last Year Of Obsolete Reality, de gratis te downloaden compilatie van ondertussen onvindbare cassetterelease overigens: zie www.innercity.bandcamp.com. Verder nog verschenen van Innercity, onlangs: H.E.A.D.: een split-cassette op SF Broadcasts met Cruise Family (de Oostenrijker Stefan Kushima), Prisoners Of Memory, met bijzonder trippy grooves op de b-kant en The Gatekeepers Of Ecstasy van Dens’ andere project Bottoms Of Black Lakes, dat klankmatig vreemd genoeg dicht bij de meest droney The Velvet Underground (die van ‘European Death Son’) aanleunt.
Veel te veel goed spul, met andere woorden: als Innercity aan dit tempo en zonder kwaliteitsverlies blijft muziek uitbrengen, gaan we nog bijzondere tijden tegemoet. Wij slaan alvast een familiepak ayahuasca in…