Het minste wat men van Plague Recordings kan zeggen is dat ze karig zijn met informatie. Het Belgische label viert in augustus zijn eerste verjaardag en bracht tot op heden drie erg gelimiteerde platen uit, te weten één verzamelaar en twee platen van Audela. De tweede release, het gelijknamig debuut van Audela kregen we in handen en verdient onze en uw aandacht. Bios en randinformatie is afwezig op de site, maar als we goed geïnformeerd zijn heeft de man achter Plague Recordings, Fré Devos, een verleden bij dit blad. Nog voor het internet welig grossierde en we onze schrijfwerkjes op floppydiscs dienden op te sturen. Wordperfect, het lijkt lichtjaren geleden, net als het geluid waarmee Audela zijn plaat inkleurt. Op het gevaar af met voor de handliggende vaktermen af te komen is Audela een innemende, duistere ambientplaat. Vijf nummers lang, elk nummer passeert moeiteloos de grens van tien minuten, bouwt Audela zijn soundscapes op. Wat me voor hem inneemt, is de atmosferische kracht van zijn nummers, we bleven erg lang hangen bij het tweede nummer en nu we er bij stilstaan ook bij het derde nummer, maar krijgen er tot op vandaag nog steeds geen vat op. Wie Audela wil plaatsen moet terugblikken naar de begingeschiedenis van dit blad en de eerste Mind The Gap-samplers, toen mensen als Zoviet France, O Yuki Conjugate, Seefeel en Rapoon voor donkere wolken zorgden. Vergis u echter niet, Audela is geen mistige retrotrip, maar een eigentijdse, volwassen plaat die geen halve seconde verveelt. Ze is wel donker, heel donker, maar boven alles erg beloftevol op dagen dat het stormt en de regen met bakken uit de hemel valt.