Machinefabrieks Rutger Zuydervelt bouwt gestaag door aan zijn oeuvre van elektronica en experiment met ‘Apollo’, een alternatieve soundtrack voor de korte film ‘In Your Star’ van Japanse filmmaker Makino Takashi. In de ruimte, zoals u weet, kan niemand je horen schreeuwen, maar drones klinken er blijkbaar des te luider. Ingeleid door fragmenten tv-commentaar op een van de Apollo-ruimtevluchten, start er een drone die de luisteraar in twintig minuten door een reeks langzame veranderingen heen vliegt. Van overheersende radioruis naar kalme machine hum, en weer terug, om uiteindelijk te eindigen met langzaam naderbij komende aardse geluiden (veilige landing blijkbaar). Zuydervelt heeft oor voor detail, en constant wassen er geluiden af en aan: ruis, machines, flarden tv-commentaar, kinderstemmen, etc. We hebben de film niet gezien, maar ‘Apollo’ lijkt de soundtrack van een ruimtereis, gezien vanuit verschillende perspectieven: vanop het schip, vanaf ground control, vanuit de ruimte, vanuit de verbeelding van de astronaut. De cd is mooi verpakt in een soort eerstedagenvelop, maar beperkt in oplage, dus haast is geboden. Ook net verschenen is de weerslag van een sessie van Zuydervelt met Efterklang-lid Peter Broderick. Eerder al maakten ze samen de plaat ‘Blank Grey Canvas Sky’, en wat daar voor gold, geldt ook hier: Brodericks bijdragen vormen een welkome aanvulling op het vaak amelodische (en soms amuzikale) geluid van Machinefabriek. Piano en viool de spelen de hoofdrol in het mooie eerste nummer dat in vijftien minuten langzaam van improvisatie overgaat in kamermuziek, in de lijn van een vroege A Silver Mt. Zion en Esmerine. Daarna maken diezelfde instrumenten langzaam plaats voor tapes en effecten, en gelaagde, melancholische stemmen. In het laatste kleine halve uur worden de heren tijdens bijgestaan door Nils Frahm (zie GC#102), Anne Bakker, Romke Kleefstra en zijn broer Jan Kleefstra. Diens plechtige voordracht in het Fries brengt onherroepelijk Piiptsjilling in herinnering, al is de muziek hier minder ingetogen. In het laatste kwartier verliest de muziek haar focus, een gevaar dat bij improvisaties altijd op de loer ligt, waardoor de plaat doelloos aan zijn einde komt. Maar de eerste twee nummers maken, in al hun droefheid, een hoop goed.
