Ocrilim is het soloproject van Mike Barr, wiens surrealistisch aandoende website ons dus absoluut niets bijleert, behalve dat de man allicht net zo geflipt is als zijn muziek. Maar dat konden we zo ook al raden. Barr is namelijk de helft van Orthrelm, een duo waar evenmin makkelijk wijs uit te raken is. Barr was daarnaast een van de gehuurde krachten voor het inmiddels gestopte en fel betreurde Flying Luttenbachers. Het zijn allemaal supertechnische projecten waarmee Barr zich inlaat, waar snelheid, knotsgekke wendingen en, zeker bij Orthrelm, eindeloze herhalingen van steeds weer hetzelfde ingewikkelde thema, een serieuze inspanning van de muzikanten en (niet onderlegde) luisteraars vergen. Het ligt waarschijnlijk aan ons, maar wij zijn dol op dit soort halsbrekende, knettergekke deuntjes. Waar Orthrelm op de cd ‘Ov’ één lang uitgesponnen track boordevol repetitieve geluiden creëerde, kiest Barr ervoor ‘Anoint’ in zeven delen te splitsen (Part I tot Part VII). Niet dat het veel uitmaakt. De motiefjes veranderen wel, maar niet noodzakelijk omdat we in een ander gedeelte van de cd zijn beland. Mondjesmaat luisteren naar dit schijfje lukt wel, maar voor een bevredigende ervaring dient ‘Anoint’ in zijn geheel te worden geconsumeerd. Barr heeft trouwens een apart procedé gebruikt om deze cd te maken. Hij dubde namelijk zijn gitaarspel vijf keer over elkaar heen, waardoor de luisteraar het effect krijgt met een heus gitaarorkest te maken te hebben, terwijl het eigenlijk louter Mike Barr is die zijn epileptische nachtmerries naar muziek vertaalt. Hoe hij dit naar een podium zal vertalen weten we niet, maar wie Orthrelm al eens aan het werk heeft gezien zal gemerkt hebben dat meer dan de helft van het publiek uiterst nerveus wordt van hun alsmaar voortdenderende herhaalde en in speedtempo gespeelde klanken. Misschien wordt hij gewoon schizofreen en splitst hij zichzelf op. Het zou bij deze schitterende maar uitputtende cd passen.