Heeft u zich al eens afgevraagd hoe Anthony Hegarty zou klinken mocht hij zijn Johnsons inruilen voor de DFA-productietandem James Murphy en Tim Goldsworthy? Dan hebben wij goed nieuws voor u, want Planningtorock, het eenmansproject van Janine Rostron, komt aardig in de buurt op de beste momenten van zijn derde langspeler All Loves Legal. Net als Hegarty haalt deze Britse zangeres haar neus niet op van een stevige portie dramatiek, getuige de (digitale) strijkers in het titelnummer. Plaat na plaat schuift Planningtorock steeds dichter richting dansvloer; de bassen rollen in discopatronen uit de sampler en de synthesizers klinken wuft maar aanstekelijk. Hoe complexloos de muziek is, des te zwaarder zijn de themas die Roston aansnijdt, met name genderdiscriminatie en -gelijkheid. Seksualiteit is volgens Rostron iets dat we makkelijk aan en uit kunnen trekken, zo liet de zangeres haar naam onlangs van Janine naar het genderloze Jam omzetten. You cant illegalize love zingt ze in het titelnummer, en in het erop aansluitende Human Drama klinkt het The genders just a lie. Dit persoonlijke album brengt Planningtorock dan ook uit op haar eigen label Human Level. U zal ons niet horen vertellen dat alle nummers even geslaagd zijn, zo herbergt Steps iets te veel foute jaren zeventig/ tachtig synthpathos. Maar het leeuwendeel van de plaat verdient zeker en vast een breder gehoor dan het publiek van de Studio 54-feestjes.