Cobra Skulls derde, en tweede voor Fat Wreck, is precies wat we verwachten: punkrock met een poppy insteek waar het label groot mee is geworden. Geen spoor meer te bekennen van Spaanse teksten, die nu en dan opdoken in vorig werk, maar voluit de kaart van songs die geschreven lijken om een feestje te bouwen op het podium. Uiteraard hoorden we dit al eerder, en beter, maar het blijft leuk om telkens weer andere liedjes te horen die goed zijn gemaakt en die helden als The Clash en Bouncing Souls weten te verenigen. Agitations is de betere standaardhap in het poppunkgenre, zonder franjes, rammen, gaan en er goed mee wegkomen. Die andere vijf mannen hadden er ook weer zin in, covertjes en plezier maken. Het kwintet Me First & The Gimme Gimmes, met leden uit NOFX, Foo Fighters, Lagwagon en Swingin Utters gaan de uitdaging aan om zes songs in het Japans te brengen. De deuntjes klinken gewoontjes en zijn oorspronkelijk liedjes van onder meer Tulip, Kai Band en Takuro Yoshida, maar doordat de band ze meteen in het oorspronkelijke dialect brengt waarin ze werden gezongen en ze tevens een ode brengen aan het land van de rijzende karaoke, is dit toch weer een leuke plaat. Net niet te lang (zestien minuten) om het tot pure novelty en een gimmick te maken, net lang genoeg om het plezier van de heren ook daadwerkelijk mee te beleven. Covers van een andere orde, zo is deze plaat het best te catalogiseren. Op naar de nieuwe worp van het uit New York afkomstige, anarcho-politiek getinte Star Fucking Hipsters, of was dat niet Ska Fucking Hipsters? Het doet er weinig toe, het is hun derde plaat sinds de band werd opgericht door zanger Scott Sturgeon (Leftover Crack, Choking Victim). Hij heeft sindsdien een hele hoop verwante zielen ingelijfd of weer weggestuurd, uit bands als Ensign, World Inferno Friendship Society en The Ergs!. Recent kwam Kelsey (Chump Change) erbij op zang, wat voor nog meer afwisseling zorgt. Wat zeggen we: mannelijke en vrouwelijke zang, ska, crust, punk, hardcore en voeg daar nog folk (de band Blackbird Raum is te gast), metal en hiphop (met gastbijdrages van Boots Riley van The Coup) aan toe. Alle leden en gasten en de mix van diverse stijlen, in één nummer soms, maken deze plaat heel leuk om te luisteren. De afwisseling is dermate groot en we wisten al lang dat Sturgeon leuke nummers uit zijn mouw weet te schudden, waardoor deze plaat ongetwijfeld de beste is van de band tot nu toe.