Een plaat gemaakt door studenten van de academie voor popcultuur, een onderdeel van de Hanze Hogeschool in Leeuwarden. Op zich, een nobele zaak, een hogeschool voor popmuziek, al zijn wij van het oordeel dat je het maken van goede muziek moeilijk kan aanleren. Het spreekt dan ook vanzelf dat er op deze plaat zowel heerlijke, dan wel verschrikkelijke nummers staan. Het album bevat enkele pareltjes zoals Lone July van Siren, wiens heerlijke stemgeluid wat doet denken aan Kyoko van Lunascape. Haar nummer klinkt zo breekbaar dat je na de luisterbeurt niet anders kan dan een krop in de keel hebben. Abstractement recycleert schaamteloos de jaren tachtig en slaagt er in om een lekker in het oor liggend en zomers nummer te maken. Het is kitch, maar toch leuk om naar te luisteren. De afsluiter van de plaat klinkt ook heel goed. Indietronica van de Laurens. Verder hoor je op het album vooral veel bands die andere bands nadoen. Duidelijk is dat die groepen nog op zoek moeten naar een eigen geluid. Verder doen we ons hoedje af voor de prachtige stemmen van Elske de Walle, wiens nummer sterk doet denken aan Joss Stone en Chaos In Terminal, met een nummer dat uitblinkt door de breekbare zanglijnen. Zo zie je maar dat niet alles aangeleerd kan worden…
