In de achttien maanden sinds hun debuut ‘A Small Murmeration’ (GC#118) nam het Londense Snow Ghosts een extra lid aan boord, en verlegde het haar muzikale koers. Het eerste album combineerde Hannah Cartwrights meeslepende zang met een van dubstep afgeleide elektronische backing. Die elektronica vormt nog steeds de basis, maar de muziek heeft een op deze nieuwe plaat een folky inslag. Met name door het gebruik van viool en banjo, maar ook heeft een aantal composities de structuur van Keltische folkliedjes. Dat past mooi bij Cartwrights stem, die op het mooiste nummer van de plaat, ‘Take A Life’, fraai het persoonlijke drama van een sterke vrouw die verlaten is uitdrukt. Het dramatische en donkere van die stem geeft de muziek, net als op de eerste plaat, ook iets gotisch, maar de band waakt er voor dat de overhand te laten krijgen. Helaas zijn de composities niet allemaal van die kwaliteit. Verschillende nummers hebben de opbouw van een lang intro; ze beginnen kalm en winnen gaandeweg weliswaar aan intensiteit, maar komen nooit tot ontwikkeling. Gelukkig zijn er op de tweede helft van de plaat vier mooie nummers waarop de band laat zien wat ze kan, zowel akoestisch als elektronisch. Dat redt het album, dat als geheel niet echt overtuigt, maar een paar fraaie nummers kent.
