Muziek voor donkere dagen. Die opdracht kunnen we met volle vertrouwen geven aan het uit San Francisco afkomstige collectief Common Eider, King Eider. Onder meer Rob Fisk (Badgerlore, 7 Year Rabbit Cycle, ex-Deerhoof), Andre Connors (A Minor Forest, ticwar, Lumen, ex-J Church), Andrew Weathers en Blaan Tod behoren tot de eerder vaste leden van de groep. Ondertussen opereert de bende vanuit Alaska, waar hun melancholisch getinte drones die inspelen op de dreiging die kan uitgaan van de natuur nog intenser worden beleefd. Die kan namelijk baden in schoonheid maar net zo goed onverwacht hard toeslaan middels orkanen, lawines, overstromingen en dies meer. Ritueel aandoende dark ambient die onaards en mystiek aandoet is waar CEKE in uitblinkt. Dat doen ze nog meer dan vroeger op deze vier nummers van rond de tien minuten. Hier en daar nemen de typisch krassende viool en de verrassende koorgezangen de overhand om de wondermooie duisternis extra klankkleuren mee te geven. Luister ook naar het eerste deel van het tweeluik, ‘A Wound Of Body’, eerder dit jaar verschenen op Cyclic Law en net zo sterk als onderhavig album.
Peter Verwimp (Ashtoreth) en Mark Neys (No One) werkten op een behoorlijk onconventionele manier samen en kwamen toch tot een indrukwekkend resultaat. Ashtoreth improviseerde een lange ambientdrone, waarna No One aan de slag ging. Hij trok de compositie in stukjes, zette ze opnieuw in elkaar met toevoeging van extra drones, veldopnames, arrangeerde de dingen anders en bouwde zo aan een soundscape waarin het heerlijk vertoeven is. Iets meer dan een uur duurt de ononderbroken reis, die door toedoen van No One een stuk rijker aan details is dan het eerder sjamanistische werk die Ashtoreth meestal maakt. Niet dat die platen niet interessant zijn. Deze samenwerking zorgt echter voor meer variatie en laat meer ruimte voor interpretatie. Het nummer evolueert voortdurend, verandert van toon en klankkleur maar blijft toch onomstotelijk klinken als Ashtoreth die met het volste vertrouwen zijn improvisatie in andere, respectvolle, handen heeft gegeven. De verlossing is nabij.
Een atypische, maar daarom niet minder geslaagde release bij Consouling, is die van B alias Bert Libeert, de drummer van Goose. Hij mocht ‘Rasa’ van CHVE (Colin H. van Eeckhout, ook Amenra) en ‘Forever And A Day’ van Syndrome (Mathieu Vandekerckhove, ook Amenra) helemaal herwerken en volledig naar zijn elektronische hand zetten. De drie kennen elkaar van school en blijken, ondanks de verschillende muzikale paden die ze bewandelen, elkaar toch zonder enige moeite te vinden. Van de originelen blijft nauwelijks iets overeind, of het moest de bewerende zang zijn. B maakt van ‘Rasa’ pompende techno, vol donkere baslijnen, boordevol energie en emotie ook. Bij de herwerking van Syndrome laat B zich vooral leiden door de bezwerende stem om er een intrigerend donker stuk mee te brouwen, dat zowaar nog duisterder klinkt dan het origineel. Moet het nog gezegd dat we zeer onder de indruk zijn van deze ‘Reworks’? En dat door de drummer van een band waar we absoluut geen affiniteit mee hebben. Sterk.