Opvallen in een overvloedig muzieklandschap is moeilijk. Zeker als beginnende band, zonder veel connecties en dan ook nog afkomstig uit Straatsburg. Franse bands staan nu eenmaal niet echt bekend om hun originaliteit en evenmin is het voor hen gemakkelijk om de landsgrenzen over te steken. Interesse van winkelketens verwachten Adam And The Madams ook al niet, want die stockeren slechts zeer zelden items die niet in het standaardformaat worden afgeleverd. Wel, gelijk hebben ze. Knutselen kan het trio ook nog. Een jutezakje uitknippen, tekenen op jute, een eenvoudig stuk karton om de cd op te bevestigen. Lekker DIY en zo klinkt de muziek ook. Met een verwijzing naar Adam & The Ants in de groepsnaam mag het natuurlijk allemaal best luchtig. Opener ‘You’re Right But I Don’t Care’ steekt wel boven de rest uit. Nirvana meets The Velvet Underground en dan er een beetje aan rammelen. ‘Forever Awesome!’ en ‘Lather’ zijn daarna ietwat zompige ballades, waarna Adam And The Madams een stevig blik jengelende Britpunk uit de kast sjorren. Ze spelen echter wel die liedjes alsof ze eer betonen aan Neil Young, wat ze net dat beetje onderscheidt van gelijkaardige bandjes. Uiteindelijk is het allemaal niet echt bijzonder, alleen het hoesje zorgt ervoor dat de band echt opvalt. Het is een begin als een ander.