Nikias Chryssos’ film ‘A Pure Place’ kreeg als tagline mee: ‘Een verhaal over vuil, zeep en magie dat zich afspeelt in een sekte op een afgelegen Grieks eiland’, en de soundtrack is excentriek genoeg om die lading te kunnen dekken. Soundtrack-veteranen John Gürtler en Jan Miserre halen alles uit de kast: piano, trombone, Chinese percussie, schapenbellen, oliedrums, spinet, een batterij synths, de Griekse zangeres Maroulita de Kol, en nog veel meer. Met dat arsenaal maken ze van de soundtrack een eclectische, elektroakoestische eenheid die zich prima laat beluisteren als een op zichzelf staand werk, en niet alleen als iets dat zonder de bijbehorende beelden in een aangenaam behang verandert. De plaat begint een beetje romantisch, maar al snel neemt een mysterieuze, en uiteindelijk zelfs griezelige sfeer bezit van de muziek. Het duo maakt voor hun mix van sjamanistische ambient en gotische Balkan-folk slim gebruik van elektronica om de karakteristieke klank van de alle ‘echte’ instrumenten verder te benadrukken, waardoor alles mooi samenvloeit. Op twee derde is er een bijdrage van Shackleton, wiens beat-loze bijdrage niet had misstaan op zijn recente ‘Departing Like Rivers’, maar waarvan de exotische eigenzinnigheid ook naadloos in deze plaat past. Leuke soundtrack voor iedereen die wel klaar is met de breedbeeld-epiek van Hans Zimmer.
