Fred Cole begroef onlangs zijn langst durende project Dead Moon en vindt nu eindelijk de tijd om zijn oudere, legendarische werk opnieuw te beluisteren en met zijn toestemming te laten uitbrengen. Het eerste resultaat hiervan is deze cd. Om eventuele naamsverwarring met de toen ook actieve band The Seeds te vermijden besloot Coles toenmalige manager, zonder zijn medeweten, dat The Weeds hun naam dienden te veranderen in The Lollipop Shoppe. Het is onder die noemer dat de eerste twaalf nummers van dit schijfje indertijd, ergens halverwege de jaren 1960, op de markt kwamen, via de plaat Just Colour. Die plaat werd voor deze editie volledig geremastered en aangevuld met zes extra nummers, die niet moeten onderdoen voor het bulk van de plaat. Zo verschijnt deze lp eindelijk zoals Cole ze altijd al in gedachten heeft gehad, onder de noemer The Weeds zoals het ook oorspronkelijk was bedoeld. Uitputtender informatie over deze geschiedenis is terug te vinden in het uitgebreide bijgeleverde boekje. Daarin wordt het verhaal verteld van Cole en zijn vele bandjes tot aan het begin van Dead Moon. Het vormt samen met de nummers op de cd een leerrijke geschiedenisles inzake unieke garage en beatmuziek van lang geleden. Bovendien klinken deze songs nergens gedateerd, zeker niet in vergelijking met veel bandjes die heden ten dage gelijkaardige muziekjes plegen te maken, zoals The Ugly Beats bijvoorbeeld. Het tweede album van deze band uit Austin, Texas bevat twaalf liedjes die zijn gedrenkt in jaren 1960 folk, garage en beat, alsof Paul Revere & The Raiders en The Ventures nog steeds de hitparade bevolken. Nergens is op deze plaat een spoortje 21e eeuw te ontdekken, al bestaat de band pas sinds 2003. Negen eigen nummers en drie covers roepen nostalgische, lang vervlogen tijden op. Het is best wel een leuke plaat, maar voegt niets toe aan het genre. Bovendien blijft geen enkele track langer dan zijn eigen tijdsduur in het hoofd hangen, en dat is geen goed teken.
