Een dikke tien jaar geleden was de frisse elektropop van het Gentse combo Vive La Fรชte het allerappetijtelijkste zoethoudertje van befaamde modeontwerpers als Karel Lagerfeld. Met ย2013ย wil de band de gloriedagen van weleer herbeleven, maar helaas komen de (v)luchtige nummers een decennium later over als ietwat muffe, versuikerde troep. Het nieuwe album staat bol van de formulemuziek die al een snel gaat vervelen. Zo beginnen meer dan de helft van de introยs als Fischerspooner–light. Wie ligt daar nu nog wakker van? ยDivaย, ยLa Visionย, … de nummers lijken hard op elkaar waardoor ze na enkele luisterbeurten onderling inwisselbaar worden. Met ยAlexandrie Alexandraย, origineel van Claude Franรงois, telt ย2013ย een cover die weinig bijdraagt aan het origineel, integendeel. ยMea Culpaย, voortgestuwd door de bas van Danny Mommens, vormt het enige hoogtepunt. Hier komt de band wel los van zijn geijkte formule, met een leuke gitaarmotief en dito pianobreak. ยJe souhaite que je pourrais volerย, wat zoveel betekent als ยik wou dat ik kon vliegenย, zingt Els Pynoo aan het begin van dit album. Waarheen hebben we het gissen naar. Het zal alvast niet naar de hoogdagen van Vive La Fรชte zijn, want die liggen onbetwistbaar achter ons. ย2013ย is slap herkauwde pap, terwijl bands als Chvrches en Chromatics laten horen dat je vandaag wel nog iets interessant kan doen met synthesizers in de popmuziek.
