Julia Eckhardt nam het initiatief tot een sonologische variant op het spel Chinese Whispers. Daarbij fluistert een persoon een ander iets toe, die dat weer doorfluistert, maar doordat de spelers het gefluisterde mogelijk verkeerd verstaan, verandert gaandeweg de boodschap. Het leek Eckhardt interessant om via het ‘verstaan van wat je wordt toegefluisterd’, te zien hoe experimentele muziek wordt begrepen. Het reageren op wat misschien wel is ‘misverstaan’ zou wel eens een interessante ‘mis-interpretatie’ kunnen zijn. Zij maakte een eerste compositie die zij doorstuurde en die vervolgens van deelnemer naar deelnemer aan het project ging. Ieder kreeg vier weken om op het werk van de voorganger te reageren met een compositie van exact zeven minuten en twee bladzijden in een ‘dagboek’. Eckhardts start van de auditieve kettingbrief is meteen al een bijzondere bijdrage, waarin zij cirkelende en verschuivende klanken uit haar viool strijkt, veegt, tikt en klopt. Chiyoko Szlavnics incorporeert de oorspronkelijke opname in het nieuwe werk door er ‘live’ op te reageren met oude field recordings. Het dichte geluidsweefsel dat daardoor ontstaat, roept bij Mieke Lambrigts juist een volledig nieuwe compositie op van verschilende pulsen, drones en krakende geluiden. Waarop Manfred Werder verrassend reageert met een zeven minuten durende field recording. En zo reageren vervolgens nog Annette Krebs, Tim Parkinson, Olivier Toulemonde, Manu Holterbach, Aernoudt Jacobs en Anne Wellmer op voorgaand werk. Met aanvullingen, associaties of contrasten, met auditieve of conceptuele invlashoeken. De tien bijdragen zijn verzameld op een cd zonder enig dieptepunt, gevat in een verzorgd, helder vormgegeven boekwerkje. Het vierkante boekje bevat uitleg en de dagboekbijdragen van de deelnemers, met schetsen, notaties, foto’s en gedachten. Een perfect geheel.
