Crousetown is niet bepaald het centrum van de wereld. Het is een gehucht in het zuiden van de Canadese provincie Nova Scotia, gelegen aan de Atlantische Oceaan. Daar streek gitarist en instrumentbedenker Jay Crocker zes jaar geleden neer toen de druk van het leven in grote stad Calgary hem naar de strot vloog. In 2014 kreeg hij daar gezelschap van multi-instrumentalist Shawn Dicey, ook uit Calgary, en om dezelfde reden die stad ontvlucht. Crocker had net een beurs ontvangen die het hem mogelijk maakte een cd op te nemen en uit te brengen. Na een C20 cassette in zeer beperkte oplage werd ‘MUUIXX’ het debuut van Joyfultalk op volle lengte. Nu ligt er ‘Plurality Trip’. Dat album heeft hij opgenomen met Dicey, tegenwoordig voltijds lid van Joyfultalk. Hoewel het aantal muzikanten verdubbeld is, beweegt de muziek zich binnen een kleinere bandbreedte dan op Crockers solo-cd. Niet alleen qua instrumentarium, dat op ‘MUUIXX’ zowel digitaal als akoestisch is, maar zich op ‘Plurality Trip’ vooral lijkt te beperken tot elektronische apparatuur. De nieuweling mist ook de losgeslagen gekkigheid van zijn voorganger. Het blijft muziek die je niet uit zo’n godvergeten uithoek zou verwachten, en het is materiaal waar sprankjes waanzin vrolijk doorheen schijnen, zoals in de galopperende ritmes onder ‘You Death March’ (zo heet het nummer echt). De klanken zijn van een wereldvreemde schoonheid, maar je zou soms wensen dat het koppel buiten de begrenzingen van de eigen schedel barstte. Gek, maar gek genoeg ook serieus. Al zijn de opgewekte congaatjes die halverwege de voornoemde dodenmars opduiken, wel in staat het gezicht uit te doen barsten in een verheugde glimlach. Misschien op doktersrecept in te nemen met spacecake als medicijn voor de dagelijkse grauwsluier.
