New Rome is het pseudoniem van Tomasz Bednarczyk, die onder zijn eigen naam eerder deze eeuw een paar goed ontvangen ambientplaten voor Room40 maakte. Na een uitstapje naar deep house, is Bednarczyk terug bij zijn oude stijl met New Rome’s debuutalbum. In de basis is ‘Nowhere’ een klassieke synthesizerplaat, opgebouwd uit dikke toonlagen die de luisteraar meevoeren naar dromerige sferen, net als Klaus Schulze of Vangelis. Daar doorheen weeft Bednarczyk borrelende arpeggio’s en suizende geluiden die in de jaren ’70 als futuristisch golden – want volkomen synthetisch – en tegenwoordig vooral als seinpost fungeren voor het muzikale tijdperk waarnaar verwezen wordt. Om die reden heeft de plaat soms wel wat weg van het vroege werk van Oneohtrix Point Never. Wat de plaat verder eigentijds maakt, is de productie, die de heiige sound van Boards Of Canada of Pye Corner Audio volgt. Minus de beats, want het enige ritme op ‘Nowhere’ komt van incidentele bas-sequencers. De sfeer is warm, de thema’s niet al te ingewikkeld en meestal berustend of melancholisch. Omwille van de spanning voegt Bednarczyk op enkele nummers subtiele dissonantie toe, en daarmee wat vervreemding toe, waarmee de muziek doet denken aan Aphex Twin’s ‘Selected Ambient Works II’. Al met al geen wereldschokkende plaat, maar een mooie wegdromer voor de ambientliefhebber.
