De groep met zowat de kortste split uit de rockgeschiedenis moet wel Thee Oh Sees zijn. Op 18 december 2013 kondigen ze aan te stoppen, midden april 2014 verscheen een nieuwe plaat; en ondertussen zitten ze alweer een plaat verder. Die tussenperiode werd door de boomlange frontman John Dwyer vooral gebruikt om te verhuizen van San Francisco naar Los Angeles. En belangrijker: om de groep te herschikken. Zoals we onlangs nog mochten merken in Barcelona is de band met twee perfect synchroon spelende drummers in deze incarnatie uitgegroeid tot een ware machine. Over die strakke drums mag Dwyer uithalen met zijn wilde psychedelische gitaarspel. Muzikaal schippert de band nog altijd tussen uitbundige garagerock, punk, in LSD gedoopte rock en likjes surfrock. ‘Withered Hand’ moet het hebben van een stevig ingedrukt Fuzz-pedaal, een lekkere baslijn en geflipte synths. Het grotendeels instrumentale ‘Lupine Ossuary’ denderde letterlijk ons hoofd in. In het daaropvolgende, iets rustiger ‘Sticky Hulks’ wordt vooral de nadruk gelegd op vreemde klanken. Na het relatief rustige ‘Holy Smoke’ scheurt de band, vlak voor de finale nog eens door in het korte en krachtige ‘Rogue Planet’. De beste tip voor een heerlijke, opwindende trip is op dit moment dus deze plaat.
