De uit de buitenwijken van Tokio afkomstige Chihei Hatakeyama is sinds zijn debuut ‘Minima Moralia’ uit 2006 op Kranky aan een sneltreintempo een immens oeuvre aan het opbouwen. En dat betreft enkel maar zijn solowerk, dat hij aanvatte na in zijn jeugd in enkele rockbands te hebben gespeeld. Met het elektro-akoestische duo Opitope, met zijn maatje Tomoyoshi Date, doet hij het gelukkig wat trager aan. Als we ook melden dat zijn soloplaten uitkomen op labels als Glacial Movements, Hibernate, White Paddy Mountain (zijn eigen label zo te zien aan de catalogus, maar ook werk van Machinefabriek en Celer)) en uiteraard Room 40 (het label van Lawrence English) weet iedereen wel zo ongeveer hoe zijn muziek klinkt. Dat is meteen een beetje het probleem met een plaat als ‘Mirage’, hoe goed ze dan ook mag klinken en hoe goed ze ook mag gemaakt zijn. We hebben het allemaal zo wel een beetje eerder gehoord. Daarom niet noodzakelijk zoveel beter of inventiever, maar ‘Mirage’ klinkt op geen enkel moment vernieuwend, urgent of op een andere manier noodzakelijk. Toch zit er een visie achter. Chihei Hatakeyama slenterde in een periode van vijf jaar geregeld door de bazaars van Turkije en gebruikte de ervaringen en geluiden die hij op die wandelingen opdeed, als bronmateriaal. Bij het luisteren naar de plaat, zou het echter net zo goed een stromende rivier geweest kunnen zijn. Dat water komt trouwens ook nog terug op zijn toch wen behoorlijk hypnotiserende video voor ‘Starlight And Black Echo’, waarmee de Japanner meteen ons gelijk bewijst. Al bij al is dit album goed gemaakte maar zich niet onderscheidende ambient. Niet meer, maar ook niet minder.
