Weer of geen weer, er is altijd de onvermoeibare Dirk Serries. Of het nu een reeks nieuwe albums betreft op zijn eigen label New Wave Of Jazz of nieuw werk, al dan niet solo, op andere labels, hij is er altijd. Gelukkig hoeven we door de diversiteit niet te zeggen dat we te veel nieuw werk van hem horen. Op ‘Melancholia’ gaat hij in duet met contrabassist John Edwards, een heerschap met een indrukwekkende carrière als het jazz in al zijn vormen betreft. Geïmproviseerd meestal, extreem bij momenten, is Edwards, die we leerden kennen toen hij in Gent kwam spelen met zijn legendarische B-Shops For The Poor en God (met onder meer Kevin Martin), nog steeds zeer actief. Het hoeft allemaal niet meer zo gewelddadig en luid, getuige ook deze samenwerking. Gitaar en contrabas, meer hoeft het niet te zijn. Deel één begint behoorlijk heftig maar stilaan kiest het duo voor rustiger vaarwater eenmaal ze de bombast hebben verkend. Edwards met strijkstok en Serries lekker tokkelend voelen ze elkaar heel goed aan en wordt ‘Melancholia’ een leuke luisterervaring en geen plaatje waarop twee virtuozen hun kunnen willen bewijzen. Dat kunnen is namelijk ondergeschikt aan het luisteren naar elkaar en het brengen van luisterplezier aan wie zijn grenzen wenst te verleggen. Serries leerde doorheen zijn muzikale loopbaan heel wat muzikanten kennen. Een deel ervan brengt met veel plezier werk uit op zijn label. De Fransman Anton Mobin bijvoorbeeld, die zijn prepared chamber inzet om tegenwerk te bieden tegen het pianospel van Martina Verhoeven, gade van Serries. Verhoeven gaat soms woest te keer, soms zeemzoet, hard en zacht, terwijl Mobin allerlei geluiden uit zijn bewerkte houten kist haalt waarin allerlei spielerei uitnodigt voor zijn uitgebreide improvisatietalent. Hij maakte, meestal in duo, sinds 2006 een quasi ontelbaar aantal albums. Deze keer gaan ze voor twee lange stukken, het ene bijna drie kwartier, het andere net geen half uur. Door de afwisseling van klanken blijft de set boeien en dat is wel bijzonder bij dit soort improv waarbij heel wat geproduceerde klanken al snel op de zenuwen zouden kunnen werken maar door de gedrevenheid van het duo dat niet doen. Het duo van klarinettist Tom Jackson en saxofonist (alt en bariton) Colin Webster is een behoorlijke uitdaging. Zes improvisaties die ze maakten in februari 2021 die laten horen hoe afwisselend hun beider instrumenten kunnen klinken en op elkaar inspelen. Geen ruw geweld, wel deugddoende luisteroefeningen voor gevorderden die geen probleem hebben met wat gepiep en gekraak.
