The Third Kind is een duo van Pi Vleugels en Le Chef Tournel -de eerste ook wel bekend als Peter Vleugels, laatstgenoemde wordt in de Gonzo (circus)-colofon gewoon Dimitri Vossen genoemd. Hun cassette ‘Magnetic Feels’ kwam tot stand tussen 2012 en 2016. Die lange incubatietijd wordt in het begeleidend schrijven gewijd aan twee geboortes, een scheiding en verschillende begrafenissen. Vleugels’ en Vossens andere projecten Buffoon en Birds That Change Colour zullen ook niet meegeholpen hebben. Hoe dan ook, ‘Magnetic Feels’ klinkt zeker niet als een zware bevalling: eerder als een in een paar maandjes in elkaar gedraaid mini-album barstend van de ideeën, onderlinge chemie en plezier. Het is een van psychedelica doordrongen maffe liedjesplaat, even kleurrijk als grungy als intens als lichtvoetig, ergens tussen The Olivia Tremor Control, The Folk Implosion en ‘She Don’t Use Jelly’-tijdperk The Flaming Lips. Opener ‘All Day Lazy’ zet ons direct op scherp met een tempowisseling in de eerste drie seconden, ‘Sunset Town’ drijft op een fijne Morphinesque saxofoonriff en met ‘Sleepin Walkin’ is het proggy stonerrocken geblazen. De B-kant begint een beetje moeizaam met het minst aanstekelijke liedje ‘sIREN SounD’, maar met de disco-pop van ‘Golden Tube’ en de lekkere dronken groove van ‘Slowly My Mind’ trekken de heren dat weer recht. En daarmee is dit fijne plaatje alweer afgelopen. Tel bij dit alles de fraaie spacey collagehoes op en trek de onvermijdelijke conclusie dat je wel een ongelofelijke chagrijn moet zijn wil je hier niet blij van worden.
