Love Symposium Alien Spider

Bijzondere geluiden uit de Italiaanse underground, alweer op het onnavolgbare Boring Machines (zie onder meer Mamuthones, Fabio Orsi, Father Murphy, Fuzz Orchestra). Even vreemd en ongrijpbaar als de bandnaam (en de titel van dit album en het gros van de nummers zelf) is de muziek van 1997EV, een bij momenten behoorlijk abstract mengsel van laboratorische psychedelica en post-apocalyptische dronemantra’s. Bezieler is ene Andrea Ev en die brengt al sinds eind jaren 1990 met enige regelmaat albums uit; onder andere op Punch en Reue Um Reue. ‘Love Symposium Alien Spider’ omschrijven, is quasi onbegonnen werk. Openingsnummer ‘Dryson Acid’ bijvoorbeeld steunt volledig op minimalistische, repetitieve gitaarloops en een primitief ritme waarover Ev vervolgens als een sjamaan wat zinnen declameert, zoals ‘If I was you’. Het lijkt allemaal weinig om het lijf te hebben, maar het werkt wonderwel. Schijn bedriegt namelijk. Het resultaat is immers danig bezwerend en verslavend. Op ‘Illuminant/Glory’ serveert het mysterieuze Passed twee tracks op een plaatkant en een ets op de andere. Beetje mager, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de kwaliteit van dit intrigerende debuut. ‘Illuminant (Slowly We Dissolve)’ steunt op repetitieve, hypnotiserende tribale trommels en percussie waarover een hogepriester zichzelf in trance bromt. Met wat verbeelding hoor (of zie) je Tibetaanse monniken. Die brengen ons naar ‘Glory (I’ll Show you Light Now)’. Dat begint kalm met etherische drones, met daarover gaandeweg een schorre stem die het uitschreeuwt van pijn en wanhoop. Het had van Amenrakunnen zijn, maar dan minus de metalgitaren. Ontdekking van de maand!

tekst:
Serge De Pauw
beeld:
1997EV_Love_Symposium_Ali
geplaatst:
ma 14 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!