Het uit Rijsel afkomstige duo Ed Wood Jr. heeft een nieuw plaatje (op 250 exemplaren) klaar, en dat is steevast iets om naar uit te kijken. De productie van de heren ligt niet hoog, verre van. Na ‘Ruban De Möbius’ (2010), ‘Silence’ (2011) en een samenwerking met Japanner Asako Fujimoto is dit pas het vierde wapenfeit. Vier nummers ook, voor elk woord uit de titel eentje. De vier elementen als het ware, in een hypnotiserend dansjasje stijl Fuck Buttons gegoten als het ware. Een bewust enerverend achtergrondstemmetje in ‘Water’ leidt ietwat af van de speelse drums en de inventieve synthesizers. Die komen in diverse gedaantes ook terug in de andere stukken. Ed Wood Jr. zorgt namelijk voor flink wat afwisseling, meanderend tussen mathrock en postrock, tussen dansbare elektronische muziek en experimentele klanken. Net geen twintig minuten kwaliteitsvolle pop voor gevorderden, meer moet dat niet zijn. Het trio Electric)Noise(Machine, (bassist Vinz, drummer Oil Machine en zanger Kid Noise) verwerpt gitaren, kiest voor synthesizers die door een muur versterkers worden gejaagd, strijdend met een loeiende bas en een bij momenten hels ritme. ‘Strombo’ drijft op een schitterende elektronische beat waar de schreeuwende stem, die het hardcoreverleden van het trio verraadt, wild doorheen raast. Alsof Kong een hardcorezanger heeft ingelijfd. De beat in de resterende vijf nummers is niet steeds net zo vet als in het openingsnummer. Dat wordt echter ruimschoots goed gemaakt door de gedrevenheid waarmee het trio het electropunkgenre te lijf gaat. Bezeten, met ferme mokerslagen en een stem die mijn eega doet denken aan een bevlogen en zeer geïnspireerde Richard Patrick (Filter) zet Electric)Noise(Machine wat ze zelf noemen een goeie twintig minuten ‘dead pop’ neer. Goed om weten.
