Trop is te veel en te veel is trop, zo sprak Paul Vanden Boeynants eind jaren 1970. Als eerste minister van België werd hij ervan beticht deel te nemen aan seksfeestjes die golden als pasmunt voor politieke doofpotoperaties. In een totaal andere context is zijn uitspraak van toepassing op de verzamelaars die het Londense label Hyperdub dit jaar uitbrengt naar aanleiding van zijn tiende verjaardag: vier stuks in totaal, waarvan twee dubbelaars. Te veel voor een label dat jaarlijks maar met een beperkt aantal platen naar buiten komt, van een nog beperkter aantal artiesten. Hyperdub 10.3 gaat de mist in. Letterlijk, want deze derde verzamelaar draagt een atmosferische, benevelde signatuur: er vallen geen beats en zo goed als geen bassen te bespeuren. Maar ook figuurlijk, want het gaat hier om een selectie van maar liefst 23 korte tracks, die oorspronkelijk vaak als overgangsnummers dienst deden zoals In McDonalds van op Burial zijn meesterwerk Untrue. Op dat album had dat nummer zijn betekenis, maar geïsoleerd werkt het niet. Gelukkig zijn er ook enkele nieuwe tracks, van onder meer Lee Gamble, Dean Blunt en Inga Copeland. Die laatste staat in voor het bevreemdende I Am Your Ambient Wife, dat deze zomer nog een een hoogtepunt vormde in haar set op de Brusselse Feeërieën. Net zoals de allereerste compilatie die eind mei verscheen, focust de dubbelaar Hyperdub 10.4 zich op het meer clubgerichte werk. Dit is duidelijk de verzamelaar te veel. Iedereen kuiste zijn kluizen uit en keek wat nog kon dienstdoen. Er is geen verhaal, geen rode draad: cd 2 bundelt ouder werk en cd 1 verzamelt nieuwe nummers, remixen en tracks die al even gekend, maar nog niet officieel verschenen zijn, zoals Vice Versa van Funkystepz. De enige te verantwoorden bestaansreden van Hyperdub 10.4 is een onuitgegeven nummer van Burial. Wie naast het zoeken naar materiaal voor op deze verzamelaars nog tijd vond om aan een nieuw album te werken, is Cooly G. Op Wait ‘Til Night gaat de Britse verfijnder te werk dan op haar debuut. Toen steunden de nummers nog te veel op één idee, op één groove. Nu heeft Cooly G de tijd genomen om de tracks uit te werken. Wait ‘Til Night staat bol van de bassen, de vettige hi-hats en de donkere synthesizertonen. De trage beats schurken tegen r&b aan en Cooly G zingt verleidelijk en met meer zelfvertrouwen dan ooit. De smerige gitaarlijnen in Your Sex en Dancing geven het album extra dreiging mee. Jammer voor Jessy Lanza, maar met Wait ‘Til Night eist Cooly G haar titel als First Lady van Hyperdub opnieuw op. Hun mannelijke tegenhanger The Spaceape, de man die Hyperdub tien jaar geleden een stem gaf, verloor enkele weken geleden de slepende strijd tegen kanker. Na het heengaan van DJ Rashad eerder dit jaar, kreeg de Hyperdub-familie meteen een nieuwe klap te verwerken. Voor zijn overlijden nam The Spaceape samen met zijn kompaan Kode9 nog de gitzwarte ep Killing Season op. Exorcisme vormt hier het centrale thema: kwade geesten worden bezworen in Chasing A Beast en Devil Is A Liar. Kode9 zorgt voor een kil, dreigend kader vol minimale bassen waarop The Spaceape zijn bijtende raps vastpint. Zinnen als I’m looking for love, don’t send me to God (Heart) krijgen nu een wel erg enge bijklank. Killing Season duurt amper dertien minuten, maar het zijn wellicht de meest intense die u dit jaar zal horen. Let wel op voor de wrange nasmaak.
