Zevende album al weer van Martin Jenkins’ Pye Corner Audio-project, dat nog altijd direct herkenbaar is. De wazige sound, beetje verontrustende sfeer, beats die altijd net iets houtiger zijn dan bij soortverwanten Boards Of Canada, en kleine, herkenbare melodieën. Alle nummers zijn compact, gebouwd rond een centraal thema, vaak vrij simpel, maar ook altijd een beetje bezwerend. Het gevoel van een science fiction-film uit de jaren 1950 is nooit ver weg. Hoewel het geluid nog steeds wat gedempt is, is het niet meer zo nevelig als op ‘Black Mill Tapes’ of ‘Sleep Games’, en hoewel de titels een afdaling de aardbol in suggereren, zijn er hier daar wat synthpartijen en -arpeggio’s die juist aan het kosmische doen denken Ondanks die nieuwe elementen, slaat de herhaling ook een beetje toe, en is ‘Hollow Earth’ niet van a tot z even boeiend. Maar voor wie zijn elektronica niet al te ingewikkeld en een beetje omineus wil, is het wederom een mooie tocht.
