Veel Amerikaanse traditionals zijn in Nederland bekende kost, en staan niet zelden op de setlist van artiesten die zich hier met Americana bezighouden. Moi, Le Voisin – met onze eigen Gonzo (circus)-medewerker Benjamin van Vliet – pakte het anders aan en ging aan de slag met veel, veel minder bekende Nederlandse volksliedjes die vaak net zo vol moord- en doodslag zitten. Stagger Lee kennen we ook hier wel, maar bijvoorbeeld Berend Kielstra verdient het ook om bekend te worden. De herinterpretaties doen denken aan de donkere country en folk van artiesten als The Handsome Family, die net zo vrijmoedig met de eigen traditie omgaan. In eigen land zijn Broeder Dieleman en Meindert Talma goede referentiepunten: tegelijkertijd puttend uit de internationale traditie en wat uit dat wat (heel erg) dichtbij is. Dat levert een folkplaat op die zowel iets oerhollands uitstraalt –let op de bijna Polygoonjournaalachtige droogheid waarmee ‘Santejee’ wordt gezongen– als iets southern gothic-achtigs heeft. De band zorgt bovendien voor vervreemdende toevoegingen –let op de viool- en accordeonpartijen–, of onverwachte twists die de (onderhuidse) spanning erin houden. Erg sympathiek is dat de cd wordt geleverd in een map waarin onder meer de liedteksten zijn toegevoegd, inclusief een korte toelichting van de band én de akkoorden, zodat het liedmateriaal weer doorgegeven kan worden.