Releases met een verhaal, het Parijse outernational label Akuphone lijkt hier een patent op te hebben. Het label bestaat nu twee jaar en blijft stevig doorgaan met speciale releases uit voornamelijk de Aziatische helft van de wereld. De plaat van The Gamelan Of The Walking Warriors werd opgenomen in Bali door de Italiaanse etnomusicoloog Vincenzo Della Ratta, die vorig jaar de plaat ‘Kwangkay: Funerary Music Of The Dayak Benuaq Of Borneo’ uitbracht op Sublime Frequencies. Het is een fascinerende duik in het hart van een traditionele Balinese begrafenisceremonie -en processie met een ensemble van gongs, cimbalen en drums. Het zijn in feite twee vormen die gepresenteerd worden. De eerste vorm is Beleganjur muziek met een rituele context en meer melodieuze, dramatische en hypnotische composities. De tweede vorm is de ceremoniële stijl van het Ngaben begrafenisritueel in het dorpje Peliatan, waarbij de gamelanorkesten op diverse momenten spelen tijdens de processie van de wandelende rouwstoet van het begin tot de crematie en uitzaaien van de as in zee. De uitwerking van het geheel voelt transcendentaal aan, dan weer verlichtend en springerig melodieus tot donkere gonzende ritmes waarbij de gamelan vibraties tot in het lijf te voelen zijn. Een mooier afscheid en eerbetoon kunnen de doden niet wensen. Het is een geweldig document in navolging van oudere etnografische gamelanopnames. ‘Tibetan Buddhism Trip’ van Kink Gong, alias de geluidsartiest Laurent Jeanneau die sinds twintig jaar opnames maakt van etnische minderheden in Zuidoost Azië. Het is precies wat het voorspelt; een trip door boeddhistische kloosterklanken, opgenomen in de kloosters van Tibet en Yunnan (Zuid China) tussen 2006 en 2013. Het wordt gepresenteerd als een collage van twee kanten zonder pauzes en is daarom extra krachtig voor de geoefende luisteraar. Lagen van melodieus geprevelde en gezongen mantra’s, gongs, bellen, hoorns en percussie worden op elkaar gelegd met subtiele elektronische toevoegingen en effecten. Die vormen een bewerkt doch vloeiend spiritueel geheel. De A kant neemt Tibet onder de loep en de B kant doet Yunnan aan. Waar de Tibetaanse kant afwisselt tussen vredevolle en dreigende mantra sferen, is de Yunnan kant naast momenten van zware percussie qua zang veel melodieuzer en vrouwelijker. Opnames die de luisteraar volledig doen onderdompelen in de sferen van oude kloosters en archaïsche spiritualiteit. Hemelse klanken voor de levenden en de doden, we kunnen niet zonder.
