Bruiloftsmuziek. Wie moet zuchten bij de gedachte na een trouwerij verplicht te moeten dansen op het gebruikelijke repertoire kleffe schuifelliedjes, heeft duidelijk nog nooit kennis gemaakt met het genre electro achali: de hyperactieve, elektronische dansknallers ontstonden toen ten tijden van de burgeroorlog in Noord-Oeganda de bij bruiloften gebruikelijke, veelkoppige Larakaraka-bands te duur werden, en werden vervangen door met de computer bewerkte, modernere varianten. Hierbij werd het BPM stevig opgeschroefd. Al eerder verscheen hiervan een langspeelplaat van pioniers Otim Alpha en zijn producer Leo Palayeng, die dit jaar te beleven waren op het Rewire-festival. Alhoewel zij opnieuw aanwezig zijn, geeft de verzamelaar ‘Electro Acholi Kaboom From Northern Uganda’ een verdere inkijk in de stroming, en richt zich op de steden Goeloe en Lira in de periode 2003 tot 2008. Het zijn opzwepende, vrolijke nummers, die vooral gedreven worden door de vraag-en-antwoordkoortjes, die in cirkelgangen zingend de vaart erin houden. Fluitjes, xylofoon en af en toe de kop opstekend hoog gegil, zorgen samen met duizelingwekkende polyritmes voor aanstekelijke liedjes, zoals de lief klinkende oorwurm ‘Can Deg Mig’ van Brother Q & City Boy, of het door strijkpartijen in gang gezette, opzwepende nummer ‘Rwot Moo’ van Pro Lagwee. Waren alle bruiloften maar zo. De bewerkingen op ‘Mushoro’ van Congolees Rey Sapienz zijn duidelijk van ander toon. De ep is uitgebracht op het Nyege Nyege Tapes-sublabel Hakuna Kulala, dat een platform is voor Oost-Afrikaanse producers die nieuwe, experimentele wegen van de clubmuziek inslaan.
Rey Sapienz vervormt de genres soukous en kalindoela –normaal juist gekenmerkt door energieke, up-temporitmes– tot donkere, dreigende clubmuziek met diepe bassen en strakke ritmes. Onder meer onheilspellend gerinkel (‘Ngando’) en vuile synths (‘Anti Machine’) verrijken Sapienz’ minimale techno, die ook aanschurkt tegen grime, dancehall en gqom. Bijgestaan door duister zingende mc’s, soms met vervormde stem (‘Nzela Mabulu’), vervolledigen de duistere stampers die ‘Mushoro’ kenmerken. Afsluiter ‘Entaintenment’, gedragen door een aanwezige beat, een eenzaam gitaarpartijtje en fluisterende zang vormt het hoogtepunt van de ep, en bewijst naast eerder Slikback en Disco Vumbi dat je voor vooruitstrevende clubmuziek het Hakuna Kulala-label zeker in de gaten moet houden.