Uit Dallas komt niet alleen de gelijknamige tvserie, maar ook dit Power Trip, dat genadeloze thrashmetal neerzet. Veel nummers liggen in de stijl van Slayer en Prong. de begindagen dan wel van beide bands. Waar Slayer de ene tegenslag na de andere kent en Prong een beetje te gelikt is beginnen klinken, gaat Power Trio terug naar de heavy bron van het genre. Op de twee voorgaande ep’s (‘Armageddon Blues’ en ‘Power Trip’) zocht het kwintet nog naar een eigen tronie. Dat is behoorlijk goed gelukt op het langspeeldebuut, waar ze hun wortels uit de hardcore hebben losgelaten ten faveure van de heilige thrashriff. En ze zijn er meesters in. We horen eigenlijk alleen maar nummers, acht in totaal, die dezelfde kracht en energie uitstralen als ‘Chemical Warfare’. Elke metalhead kent die Slayer-klassieker en kan daar deze plaat aan toevoegen. Vijfendertig minuten duurt de plaat, en dat is prima. Net lang genoeg om volop te genieten en niet te lang zodat enige vorm van verveling zou kunnen toeslaan. We kunnen ook nog Kreator, Exodus, Nuclear Assault en Possessed bovenhalen als vergelijking. We zullen het binnen een paar jaar omgekeerd doen. Beluister het titelnummer en iedere thrasher gaat uit zijn dak. Acht keer, gegarandeerd. Machtig ouderwetse metal, dat is Power Trip. Niet hip, wel steengoed.
