Er kan geen enkele twijfel over bestaan dat ‘Dark Matter’ een product is van de jaren 1980. Langs alle mogelijke kieren en spleten sijpelt al het desolate, hopeloze, donkere, lethargische, angstige, paranoïde en nihilistische van dat sombere decennium doorheen de minimal wave van Enzo Kreft, het alter ego waarmee Mechelaar Eric Vandamme destijds zijn demonen trachtte te bezweren. Begin jaren 1980 werd veel huis- en slaapkamervlijt uitgebracht op cassette en Enzo Kreft vormde daarop geen uitzondering. Het beste van twee obscure tapes die Vandamme begin jaren 1980 uitbracht –‘Me Is’ (‘83) en ‘Cicatrice’ (‘84)- werd nu voor het eerst op vinyl geperst. Die originele uitgaves zijn ondertussen uitgegroeid tot ware collector’s items; onderkoelde cultnummers als ’Beauty Queen’ of ‘Erotic Fantaseesz’ laten duidelijk horen waarom. Beetje sneu dat die twee nummers ook al eerder te vinden waren op ‘Underground Belgian Wave Volume 2’ van Walhalla, maar ze weglaten was uiteraard géén optie. Het integreren van een elektrische gitaar in zijn sound, zoals in ‘Something’s Coming’ bijvoorbeeld, zorgt ervoor dat het geheel wat meer zuurstof krijgt want ‘Dark Matter’ blinkt met nummers als ‘The Dark’ of ‘Dead City’ geenszins uit in vrolijk optimisme. Later dit jaar zou overigens een nieuw album met als titel ‘Turning Point’ volgen, het bewijs dat deze hernieuwde belangstelling voor Enzo Kreft meer om het lijf heeft dan een aura van nostalgie en retromanie.
