You should have told your children/That we are alone. Aan de opvoedkundige adviezen die iemand geeft, herken je zijn ware aard, zullen we maar zeggen. De veelzeggende regel komt uit het openingsnummer van Dark Age, in meerdere opzichten een soort bekentenisplaat van Daniel OSullivan. We kennen OSullivan als bandlid van duistere freejazz-, impro- en metalacts als Guapo, Ulver en Æthenor, en recentelijk ook als live bandlid van Sunn O))). Met die projecten wist hij menig potje te breken op de Gonzo (circus)-burelen. Maar wie door het lezen van die namen enthousiast is geraakt voor deze plaat, kunnen we maar beter snel weer kalmeren met de mededeling dat OSullivan zijn project Mothlite gebruikt om zijn liefde voor Tears For Fears, The Cure en Cocteau Twins te uiten. Kortom, dit is emo-synthpop met een dikke eighties-saus eroverheen. Zeer goed uitgevoerd, daar niet van, met interessante songstructuren, een vlekkeloze productie en genoeg hooks en refreintjes om een uitstekende show te geven op een gothic-festival als Summer Darkness. Maar ons lukt het maar moeilijk om door s mans pathetische, weinig zuivere vocalen, de melodramatische teksten en de bombastische jaren 1980 drums heen te luisteren. Zijn overige projecten laten zien dat de man meer dan voldoende kwaliteiten in huis heeft, en de enthousiaste reacties op deze plaat vanuit de doelgroep laten zien dat hij ook hier weer op het goede spoor zit. Leuk voor hen, maar wij passen even.
