728x90 MM

Cinereous Incarnate

Uit Oakland, Californië bereikt ons het gitzwarte Abstracter, dat als motto een citaat van Neil Gaiman draagt: ‘Hell Is Something You Carry Around With You, Not Somewhere You Go’. Van zo’n band verwacht je uiteraard geen hoempapapop (al zou dat ook wel fun kunnen zijn) maar stevig apocalyptisch getinte black metal met een nihilistische insteek.

Abstracter, begonnen als duo en eigenlijk nooit van zinnens geweest om iets uit te brengen of het podium te bestijgen, gooit er voor ‘Cinereous Incarnate’ ook maar meteen hele lappen noise tegenaan, wat de invloeden van de industrialkant van Godflesh, het trage van Corrupted of de verwoestende kracht van een Khanate duidelijker maakt dan voorheen, zonder dat Abstracter een lesje in extreme duisternis hoeft te krijgen.

De innerlijke demon van Mattia Alagna, het boegbeeld van de band, is happig genoeg om uit zijn duistere krochten te willen ontsnappen. Hij krijgt assistentie van Kevin Gan Yuen, lid van Sutekh Hexen, een meester in donkere ambient en noisy soundscapes (hij maakte ook het hoesontwerp). 

Only Now komt ook al uit de industrial noisescene en mag ons mee onderdompelen in het diepzwarte bad. Drone, dark ambient, noise, death en black metal vormen de bestanddelen voor deze collectie existentiële drama’s vol mensenliefde. De Japanse versie (de plaat komt uit bij tal van samenwerkende labels in diverse formaten) bevat hun versie van ‘Fear Of God’, oorspronkelijk van Amebix, nog zo’n bepalende invloed op het geluid van Abstracter.

Dodecahedron, dat eerder als Order Of The Source Below door de doodsvelden slenterde, komt uit Tilburg en eert met het vier nummers tellende ‘Live In Leiden 1997’ het vertrek van zanger M. Eikenaar, die op dit concert de laatste keer zijn keel opzette voor de band.

Een nummer van het gelijknamige debuut uit 2012 en drie nummers uit ‘Kwintessens’ vormen de inhoud van deze tot tweehonderd exemplaren gelimiteerde afscheidscassette. Het kwintet speelt grimmige postblack metal, meeslepend, nietsontziend en gewelddadig.

Chaos regeert, dwingt tot luisteren, tot ondergaan van het hardnekkige gebeuk dat hier en daar plots ophoudt. Ademen is even toegestaan en dan wordt de strot vakkundig opnieuw toegeknepen.

Dodecahedron is dan ook een van de beste vertegenwoordigers van het zwartste genre dat de Nederlanders rijk zijn. Of waren. Benieuwd of de band snel een vervanger vindt voor Eikenaar.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Abstracter_CinereousIncarnate
geplaatst:
do 16 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!