Atsuo van de band Boris zat aan de knoppen voor ‘Boy Meets Girl’ van het eveneens Japanse Endon. Een kwintet is het, met in de rangen zanger Taichi Nagura, gitarist Koki Miyabe, drummer Shin Yokota en elektronica- annex noisemakers Taro Aiko en Etsuo Nagura. Uit Tokio komen ze en al vinden ze zelf vooral te zijn geïnspireerd door Dick Dale en Joe Meek, ze spelen voornamelijk met onze verwachtingen. Endon behoort tot de extremen binnen de Japanse muziek, zoals Boredoms dat eind jaren 1980, begin jaren 1990 was. Bedoeling deze keer was om toegankelijke muziek te schrijven voor een fictionele horrorfilm over de liefde. Dat kon alleen maar mislopen natuurlijk, bij een band waarbij live al eens bloed vloeit en zelfverminking een alledaags gegeven vormt. Denk aan harsh noise van Merzbow, voeg daar hoge schreeuwen en lage bromtonen aan toe, wat elektronisch gefriemel dat telkens ontaardt in helse feedbackstormen en muziek van een band die grindcore, hardcore, industrial en black metal door elkaar husselt om de luisteraar bij elke noot uit te dagen. Extreem dus. Acht zenuwslopende nummers of acht stukken heerlijke herrie, dat hangt van de luisteraar af. In elk geval daagt Endon iedereen uit om iets positiefs te vertellen (of denken) over de liefde, om dat nadien met veel plezier en pokkeherrie de nek om te draaien.
