‘Sputnik Trio’ is het eerste resultaat van een samenwerking van saxofonist Ricardo Tejero met bassist Marco Serrato en drummer Borja Díaz. Die laatste twee zijn vooral actief als ritmesectie in doommetalband Orthodox. Dus al met al is het laatste dat je zou verwachten zo’n economische, subtiele en zelfs tedere plaat als ‘Sputnik Trio’. Hoewel we in opener ‘Rag From Mars’ even worden getrakteerd op typische free jazzwaanzin, blijft dat keurig binnen de popliedjelengte van 3,5 minuut en zijn de stukken daarna uiterst voorzichtig. En ook weer kort: zelden wordt de vier minuten-grens gehaald. Tejero gebruikt zijn sax veelal voor percussionistische klepgeluiden of teder melodisch spel. Díaz blijft vaak weg van het typische ultradrukke spel dat free jazzdrummers meestal toepassen, maar speelt minimaal en speels, zoals in zijn solostuk ‘Saturna’. En Serrato bedient zich van veel nerveus strijkwerk, maar altijd dienend. Zie een stuk als het toch ominieus getitelde ‘Dire Threat’: hoewel Serrato en Díaz alles uit de kast trekken blijft de sfeer heel lang, door het vloeiende, melodische spel van Tejero, toch bedeesd, en de chaos ontvouwt zich daardoor heel prettig langzaam. Vaak doet de muziek denken aan het werk van Abert Ayler, dat weliswaar compleet chaotisch kon zijn, maar altijd terugkeerde naar een warm kloppend spiritueel hart. Dit is dus een bewijs dat het kan: warme, bitesize free jazz. Natuurlijk, het wordt nergens gezellig genoeg voor uw kerstdiner met de familie, maar voor de zondagochtend kan dit prima. Of zijn we gewoon te murw gebeukt door alle rare muziek in ons leven? Het antwoord ligt vermoedelijk ergens in het midden. Maar we raden u toch aan het eens te proberen, komend weekend.
