Deze Mind The Gap klinkt warmer dan gewoonlijk, liefdevoller, vrediger. Willen we de zomer nog even vasthouden? Of hebben we gewoon behoefte aan troost? Laat met ons de tranen vloeien op deze nieuwe mix van kosmische soundscapes, melancholische beats en eerbiedige folkliedjes.
Tracklisting Mind The Gap #163
1. Vilhelm Bromander
Blommor och bröd
In This Forever Unfolding Moment
Thanatosis
Wat begint met voorzichtig aftastende piano en viool, bloeit, wanneer de basklarinet bijval krijgt van andere blazers, langzaam open tot een van de warmste en meest euforische tracks die we dit jaar gehoord hebben. Een door Vilhelm Bromander op contrabas aangevoerd dertienkoppig ensemble uit de Zweedse jazz- en improvscene (met voor de doorwinterde GC-lezer bekende namen als Martin Küchen, Alex Zethson en Christer Bothén) brengt met hun spirituele jazz leven in de brouwerij. Ontvouwde dit lied zich maar tot in de eeuwigheid.
2. Luzmila Carpio
Requiem para un Ego
Inti Watana – El Retorno Del Sol
ZZK
Spijt is verstand dat te laat komt. De Boliviaanse zangeres en activiste Luzmila Carpio maakt en zingt al sinds de jaren 1970 in hoog register traditionele folkliedjes waarmee ze opkomt voor vrouwenrechten, de rechten van de inheemse bevolking, en voor een respectvolle en eerbiedige omgang met de wereld waarop we leven. Op ‘Requiem Para Un Ego’ vertolkt Carpio gelaten de treurzang van iemand die geplaagd wordt door wroeging: een duif wordt om vergiffenis gesmeekt voor de onrechtvaardigheden die de protagonist van het lied in het leven heeft veroorzaakt, vrezend dat alleen de straathonden om zijn heengaan zullen huilen. Het lied klinkt zo alomvattend en droevig mooi, dat Carpio de wereld als geheel lijkt toe te zingen: Wat laten we na? Komt onze spijt niet te laat? Verderop in het tijdschrift zijn meer van Luzmila Carpio’s levenslessen te leren.
Zie interview met Luzmila Carpio
3. Pose Dia
Corner Of The City
Simulate Yourself
R.i.O
Een muzikaal buitenbeentje uit Hamburg dat een vaste plek gevonden heeft bij de Golden Pudel Club. Die club viel altijd al op door haar eigenzinnigheid en laat dat net het codewoord zijn voor wat Pose Dia aflevert op ‘Simulate Yourself’. Over een licht-anarchistisch minimal wave popgeluid scandeert Pose Dia tekstflarden met een zware Duitse tongval, hier en daar verstaanbaar, maar door de melodieën ook wereldvreemd aandoend. Met ‘Corner Of The City’ duik je resoluut in Pose Dia’s wereld.
4. Deena Abdelwahed
Complain
Jbal Rrsas
InFiné
Als vanouds brengt Deena Abdelwahed, die met ‘Jbal Rrsas جبل الرصاص’ aan haar tweede langspeelplaat toe is, die typische hypnotiserende Noord-Afrikaanse polyritmes, die als botsballen rondstuiteren. Bassen graaien diep, in slow motion, terwijl er een ritmische chaos over uitgekieperd wordt. ‘Jbal Rrsas’ is een elektronische popplaat geworden, waarop Abdelwahed haar Arabisch-Afrikaanse invloeden en stem vlijtig neerlegt. Een plaat die diep kruipt, maar ook je schouders aan het schudden krijgt. Daarom ‘Complain نغنغة’. Want hier krijgen we geen genoeg van.
5. Gydja, Ashtoreth, Onasander
You Who Watch Over The Souls Of The Spheres
Animic Atmospheres
Winter-Light
Met de uit Gydja (Abby Helasdottir), Ashtoreth (Peter Verwimp) en Onasander (Maurizio Landini) bestaande sterrencast van het Noord-Hollandse drone- en ambientlabel Winter-Light, belooft ‘You Who Watch Over The Souls Of The Spheres’ (van een nog aankomend album) een intense en duistere luistertrip: met unheimische drones, gruizige feedback, en in de verte hoorbaar eenzaam vogelgekwetter, klinkt dit nieuwe project als een uitstekende soundtrack voor een begraafplaats.
6. TENGGER
PANAPTU
TENGGER
We Are Busy Bodies
‘Als je op zoek bent naar iets, zoekt dat iets ook naar ons. Verlicht elkaar’, zo bepleit de band TENGGER op ‘Panaptu’. Hoge, galmende zang, dromerige synthesizer en vredig uitgestreken harmoniumpartijen: de Japans-Koreaanse familiegroep (vader, moeder, zoon) brengt met lieflijke new age-liedjes de natuur, de kosmos en de mens bijeen. Deze muziek maant zelfs de busiest bodies tot rust.
7. Lou Venturini
Fruit Falls Naturally
Enter Love
Accidental Meetings
Twee te ontdekken namen in een klap: de in Londen residerende Lou Venturini en het ongelooflijke sterke label Accidental Meetings dat in zijn korte bestaan al heel wat boeiende releases heeft uitgebracht. Met ‘Enter Love’ van Lou Venturini voegt het label opnieuw een straffe ep toe aan het lijstje. ‘Enter Love’ telt slechts drie songs waarvan ‘Fruit Falls Naturally’ de B-kant siert. Denk lo-fi funky, psychedelische, vuile electronische grootstadsblues die heen en weer botst tussen invloeden allerhande, maar in zijn slaapkamervlijt, klein en bescheiden, als een oorworm bij je binnendringt.
8. Sextile
Contortion
PUSH
Sacred Bones
Sextile kent zijn origine in de Amerikaanse industrial- en EBM-scene. Duidelijk hoorbaar op ‘Contortion’ dat met zijn motorisch ritme sluw binnendringt. Het is de openingstrack voor ‘PUSH’, het derde album van dit drietal waarop het tempo brutaal omhoog gaat en drum-n’-bass in de clinch gaat met gabber en trance. Sextile ademt immense hoeveelheden punk-spirit. Er kruipt dus best wat venijn in het materiaal. Anders gezegd, ‘PUSH’ is als muzikaal ronddwalen op een underground-rave in een kraakpand.
9. Chouk Bwa & The Ångströmers
Vini Wè M
Somanti
Bongo Joe
Ten tijde van de vorige samenwerking tussen de Haïtiaanse band Chouk Bwa en het Belgische producentenduo The Ångströmers, waren we al onder de indruk van hun voodootronica. Op dit nieuwe album wordt daar een schepje bovenop gedaan: met naar eigen zeggen meer ruimte voorbehouden voor rituele en ceremoniële, traditionele religieuze muziek, worden er geen concessies gedaan. Een aanhoudend mantra van hypnotiserende zang, dreigende percussie en vuige analoge synthesizer wordt afgevuurd op een indrukwekkende, loodzware track.
10. Sprain
Reiterations
The Lamb As Effigy
The Flenser
Sprain twijfelt tussen immens lange, op postrock geschoeide epossen en vinnige posthardcore. Gooi daarbij nog wat slowcore in de blender en, naargelang je leeftijd, is deze plaat van Sprain een feest van herkenning of ontdekking. Doordrenkt van echo wanneer de band aan het dromen gaat, weerbarstig en rumoerig wanneer, de gitaren strak omgegord, de ritmesectie je omverblaast. Met steeds een oor voor dissonante en atonale, op feedback leunende klanken. ‘Reiterations’ is het monster waarmee dit viertal uit Los Angeles je verleidt tot een diepe duik in hun materiaal.
11. Martina Berther / Philipp Schlotter
LFO2
Matt
Hallow Ground
‘Matt’ is een typische introspectieve Hallow Ground-plaat geworden. Martina Berther en Philipp Schlotter zonderden zich vier dagen af in een kerk in een Zwitsers dorp en gingen muzikaal in duel met orgel, synthesizers en een elektrische bas. Een minimale set up die harmonieën in weemoedige drones verpakt. Een elegische tour de force waarbij met weinig instrumenten een intiem geluid wordt neergezet dat zowel betoverend als spontaan is. Laat je inpakken door ‘LFO2’.
12. CV & JAB
Take the Hot Route
Κλίμα (Klima)
Editions Basilic
CV (Christina Vantzou) en JAB (John Also Bennett) brengen op ‘Κλίμα (Klima)’ een uitgebreid scala aan veldopnamen bijeen in rustige soundscapes. We horen onder meer rustig kabbelend water, knarsend grind, vogelgetsjilp… En als dat als clichéscapes klinkt: op ‘Take The Hot Route’ wordt zelfs het geluid van een door gejaagde sportschoenen piepende gymzaalvloer op de een of andere manier liefdevol ingestopt in een vredig dronend bedje.
13. Abigail Toll
A Cut in a Curve
A Communion
VAAGNER
Haar debuutalbum ‘Matrices Of Vision’ verschijnt bij Shelter Press, nog voor de zomer ten einde loopt. Tegelijkertijd komt ook het Berlijnse VAAGNER met de intieme verzamelaar ‘A Communion’, waarop het werk van vier hedendaagse electro-akoestische componisten – Adam Badí Donoval, Aleksandra Słyż, Linus Hillburg en Abigail Toll – terug te vinden is. Toll speelt met meditatieve, ambient droneklanken waarmee ze op zoek gaat naar harmonieuze chaos. ‘A Cut In A Curve’ als appetizer voor wat later nog komen gaat.