Altijd een feest, Le Guess Who?-voorbeschouwingen vóór het blokkenschema bekend is! Daarna… niet zo. Houd deze tien tips toch maar voor de zekerheid in het achterhoofd wanneer je over een paar weken weer de onmogelijkste der puzzels moet leggen.
Armand Hammer
‘We Buy Diabetic Test Strips’ is het voorlopige sluitstuk – met de nadruk op ‘voorlopige’ – van een jaren durend, niet aflatend salvo aan releases van een waanzinnig hoog niveau uit de Backwoodz Studioz-stal. billy woods en ELUCID staan garant voor de meest vooruitstrevende en uitdagende hiphop die je vandaag kunt vinden. Hun muziek lijkt steeds meer een subgenre op zichzelf te worden, dat de grenzen van de New Yorkse hiphop-scene ver overschrijdt en hetzelfde doet met genres of scenes – getuige daarvan hun passage op Shapednoise’s laatste album of de installatie tijdens de corona-editie van Berlin Atonal in 2021. Het concert van Armand Hammer op Le Guess Who? 2023 zou wel eens het bewijs kunnen vormen dat Armand Hammer volledig op eigen kracht en zonder ooit compromissen te hebben gesloten, definitief de grote podia aankan.
Kali Malone’s ‘Does Spring Hide Its Joy’ ft. Lucy Railton & Stephen O’Malley
Slauson Malone1’s curatorschap levert een divers palet aan stijlen op dat goed aansluit bij het traditionele recept van Le Guess Who?: stap uit je muzikale comfortzone. Voor sommigen zal de comfortzone bij het trio van Lucy Railton, Stephen O’Malley en Kali Malone niet ver te zoeken zijn. De groep levert een nieuwe maatstaf op van wat traag evoluerende, contemplatieve muziek kan zijn en dompelt de luisteraar onder in monolithische drones, warme cello-klanken en geluidsgolven met immens subtiele variaties erin verwerkt. Verwacht een concert waarbij je je zintuigen op een andere manier zal moeten gebruiken en waar geduld beloond wordt.
MHYSA
Lethargische covers van megahits, popexperimenten die nooit helemaal de genregrenzen respecteren, en een grote voorliefde voor ballads. MHYSA lijkt in veel opzichten op een anachronisme. Haar zuivere zang verdrinkt soms bijna in de producties, wat een interessante juxtapositie oplevert van toegankelijkheid en ongemak. MHYSA lijkt dus een onmogelijke middenweg te bewandelen tussen de mierzoete en vaak onrealistische idealen van mainstream pop enerzijds, en de existentiële angst die eigen is aan onze tijd, anderzijds. Hoewel veel LGW?-artiesten het predicaat ‘uniek’ verdienen, geldt dat wellicht nog een tikkeltje meer voor deze Amerikaanse.
The Necks
Het beste improvisatietrio ter wereld is na vele jaren weer terug op Le Guess Who? Elk concert is een nieuw album en net zoals een Barolo-wijn wordt deze band met de jaren écht beter. De Australiërs kun je het beste benaderen zonder a priori te geloven dat ze jazz spelen. In zekere zin is The Necks het bewijs dat alles jazz kan zijn, en dat muziek die we niet meteen begrijpen vaak zo wordt weggezet. Maar let vooral op hoe hun set van een uur ontstaat, evolueert en uitdeint: het is creatie in pure vorm.
Rhys Chatham
Hoewel Chatham al een poos meedraait, is de kans groot dat veel LGW?-bezoekers nog nooit van hem hebben gehoord. En belangrijker: nog nooit een liveconcert van minimalistische trompet-loops, noise en geïmproviseerde gitaarmuziek hebben beleefd. Het buitenbeentje dat Rhys Chatham heet, is een van New Yorks belangrijkste experimentele exponenten en na vijf decennia carrière stilaan een levende legende. Het nu-of-nooit gehalte van zijn optreden op deze Le Guess Who? is dus significant.
Voice Actor
Na het epische, drieënhalf half uur durende ‘Sent From My Telephone’ heeft het duo Noa Kurzweil-Levi Lanser een iets bescheidener nieuw album net op tijd voor Le Guess Who? 2023 uitgebracht: ‘Fake Sleep’. Waar de nadruk op zal liggen tijdens hun concert, is moeilijk te voorspellen. Maar of het nu om een soort found footage-festijn, een geluid dat soms doet denken aan ‘Actress meets Kim Gordon’ of een nog onbekende gedaante van Voice Actor zal gaan, boeiend wordt het sowieso.
Mong Tong 夢東
Met hun sample-based psychedelische muziek is Mong Tong 夢東 moeilijk in een hokje te plaatsen, maar staan ze desalniettemin aan het voorfront van de Taiwanese underground. De muziek van gebroeders Hom Yu en Jiun Chi is doordrenkt van folklore, het bovennatuurlijke, nostalgie voor de jaren 1990 en 2000 en humor. “Sort of like Djing, but with a band,” omschreven ze het zelf ooit, “sort of electronic and sort of rock.” Uit oude films, soundtracks en geluidsopnames van trouwerijen en begrafenissen bouwen ze hun geluid op, daarvoor gebruikmakend van traditionele instrumenten als een phin-gitaar, tabla-drums en sisomi. Een niet te missen fenomeen, dus!
Wolf Eyes
Inmiddels zijn ze niet meer weg te denken uit de Amerikaanse noise-scene, het experimentele, overbulderende DIY noise-duo Wolf Eyes. De meer dan duizend (duizend!) releases die op hun naam staan zijn voornamelijk in eigen beheer uitgebracht, en laatste wapenfeit bizarro-collagewerk ‘Dreams in Splattered Lines’ laat zien dat de band na meer dan vijfentwintig jaar nog altijd niet in kracht heeft ingeboet. Voor het eerst in jaren treden ze weer buiten de Verenigde Staten op, wat het des te meer de moeite waard maakt om je op Le Guess Who? aan hun afschrikwekkende show te onderwerpen.
ESG
Zelfs van degenen die ESG niet kennen zullen de oren gelijk spitsen als ze het nummer ‘U.F.O.’ horen. Het is een van de meest gesamplede nummers aller tijden, o.a. terug te vinden in muziek van MF Doom, Wu-Tang Clan, de Beastie Boys en tal van anderen. Afstammend uit de culturele smeltkroes van de zuiderlijke Bronx in New York is ESG met hun mix tussen funk en punk een van de medegrondleggers van hiphop. Inmiddels aangekomen in de laatste etappe van hun carrière touren ze nog één keer door Europa. Hun liveshows worden onbeschrijflijk genoemd, degenen die ze eerder zagen noemen het een van de beste optredens die ze ooit zagen, dus grijp je kans nu het nog kan.
Domenico Lancellotti
Als zoon van sambacomponist Ivor Lancellotti stroomt bij Domenico Lancellotti sambamuziek praktisch door zijn aderen. Terwijl hij opgroeide in Rio de Janeiro was hij continu omringd door de muziekstijl, maar iets bleef knagen. In zijn eigen muziek wil hij de stijl die hem zo na aan het hart ligt, vernieuwen. Op zijn album ‘sramba’, eerder dit jaar uitgekomen, voegt hij analoge synthesizers toe aan de blauwdruk van de sambamuziek, en riep zo iets wat omschreven kan worden als ‘machine samba’ in het leven. Op een nummer als ‘Um Abraço No Faust’ – een titel die op zichzelf al verwijst naar Bossanova-legende João Gilberto – geeft hij een dikke vette knipoog naar de Duitse krautrockband Faust, die zelf vorig jaar nog op Le Guess Who? te zien waren.
Backxwash
Als Backxwash’ shows op Roadburn eerder dit jaar een indicatie zijn, dan belooft haar optreden op de komende editie van Le Guess Who? heel veel goeds. Daar bracht ze haar vermenging van industriële hiphop en metal op uiterst persoonlijke en geëmotioneerde wijze ten tonele en hing het publiek aan ieder woord dat ze uitsprak. Of uitschreeuwde eigenlijk, haar muziek is een uiting van frustratie die ze voelde over de botsingen tussen haar identiteit als in Zambia-opgegroeide Canadees en transvrouw, en het geloof waar ze in opgroeide. Als een ventiel om al haar woede eruit te laten, zoals ze op albums als ‘God Has Nothing To Do With This Leave Him Out Of It’ en ‘HIS HAPPINESS SHALL COME FIRST EVEN THOUGH WE ARE SUFFERING’ op fantastische wijze te horen is, en zo ook tijdens Le Guess Who?.