Na vier reeds eerder aangekondigde concerten, werd het programma van Oorstof onlangs uitgebreid met nog eens zes avonden.
Eind januari werd het winter- en voorjaarsoffensief van Oorstof op gang getrokken. Bij de organiserende vzw Sound in Motion is dat geen reden om de zaken rustig te laten bollen en dus werd het programma alsnog verder aangevuld, inclusief het gefluister dat er nog meer op stapel staat.
Klankgevoeligheid
Bij Rasmussen wordt snel duidelijk dat vrij spelen iets anders is dan eender wat doen. Steeds lijkt haar spel een traject te volgen waarbij de ene passage uit de andere voortkomt. Materiaal en ideeën vervellen, worden aangevuld of gedemonteerd. Opvallend is wel dat Rasmussen graag haar tijd neemt, alsof ze er toch wat voor terugschrikt om overhaast een bocht of een afslag te nemen waarvan ze niet honderd procent zeker is.
Drones en soundscapes
Rasmussen komt voor twee avonden naar Antwerpen. Op 12 maart speelt ze in het CC Berchem met pianiste Pak Yan Lau (en onder de noemer Bazuinschal met Dennis Tyfus, de drijvende kracht achter het label Ultra Eczema en de man die Rasmussen al eerder na België haalde.
Op 13 mei houdt Rasmussen het in DE Studio bij één concert in duo met drummer Chris Corsano met wie ze een cd op stapel heeft staan bij het label Relative Pitch. Dat de twee elkaar muzikaal maar al te goed weten te vinden, is nu al te horen en zien op YouTube in een registratie van een concert in Kopenhagen.
Het andere deel van de avond in DE Studio is voor de Amerikaanse saxofonist Aram Shelton die zijn soloproject Tonal Masher voorstelt. Hiervoor combineert Shelton zijn ondertussen aardig ontwikkelde kennis van elektronica met het geluid van zijn sax. Met feedback, polyfone stapelingen en dynamische schokken die als stroomstoten door het geluid gejaagd worden, sluit het resultaat meer aan bij drones en soundscapes dan bij het “experimentele” saxofoongeluid. Ook van Tonal Masher zit een cd in de pijplijn, maar wie nu al wil weten wat er te verwachten is, kan zijn oor al eens te luisteren leggen op Sheltons Bandcamp-pagina.
Wereldpremière
Op 11 april in Trix mag het iets meer zijn met de Joshua Abrams Natural Information Society: op cd meer dan eens een grotere formatie, maar in Antwerpen een trio met Lisa Alvarado (harmonium, elektronica) en Frank Rosaly op drums. Abrams zelf zal te horen zijn op guembri, het instrument dat de motor vormt van de ritueel roterende atmosfeer van de Natural Information Society: een klankwereld die voorbij die van de vrije improvisatie gaat en ergens tussen de klassieke repetitieven, bezwerende gnawa, Toeareggitaren en de ambachtelijke trance van Konono No. 1 zweeft.
Diezelfde avond krijgt het publiek ook een wereldpremière te horen, het resultaat van het eerste residentieproject van Oorstof. Daarvoor zullen saxofonisten Martin Küchen (vorig jaar al solo te horen in de Oorstof-reeks), Audrey Lauro en Dirar Kalash enkele dagen samen puzzelen aan een voortelling die door initiatiefnemer Küchen omschreven wordt als “drie muzikanten die samen één soloperformance opzetten”.
Vreemdgaan
De bekendste naam van die avond is ongetwijfeld Oren Ambarchi, de Australische gitaarmanipulator die samenwerkte met muzikanten van Sunn O))) (als band en individueel), maar ook drummer was naast Keiji Haino. Vorig jaar verscheen zijn album ‘Quixotism’ (Editions Mego), waarvoor hij de hulp kreeg van onder andere Thomas Brinkmann, Eyvind Kang, Jim O’Rourke en het Icelandic Symphony Orchestra. In Gent zal Ambarchi echter solo aantreden.
Nog verder way out gaat het duo-concert van de avond, een ontmoeting tussen Pharoah Chromium (Ghazi Barakat) en Günter Schickert. Deze laatste heeft zijn wortels in de krautrock, freejazz en space-rock, invloeden die duidelijk te horen op zijn vorig jaar verschenen driedubbele lp ‘OXTLR’ (Grautag). Enkele nummers van die release werden opgenomen in samenwerking met Pharoah Chromium en drijven in een bedwelmende en golvende space-sound. Het optreden in Vooruit is dan ook niet zomaar een treffen op goed geluk, maar een weldoordachte samenwerking.
De avond wordt vervolledigd door het trio van Child Abuse bassist Tim Dahl, drummer Kevin Shea (die zelfs in het al aardig ongedurige Mostly Other People Do the Killing het meest ironische element is) en trompettist-gitarist Rhys Chatham, een driemanschap dat gelet op de achtergronden van de muzikanten, het niet echt goed zal doen bij gevoelige zielen.
Raga’s
Voor het slotconcert van 13 juni in het Zuiderpershuis gooit Oorstof het nogmaals over een andere boeg. Ditmaal geen intergalactische excursies, maar folk-gerelateerde klanken. Daarvoor zorgt de Bow Aether Group van Glen Steenkiste (Hellvete, Silver Anfang), Brecht Ameel (Razen) en Simon Marius (Maan), drie muzikanten die hun strepen verdienden bij het label Kraak.
Dichter bij het traditionele geluid blijft Louise Landes Levi. Actief op strijkinstrumenten als de talharpa en de uit de Hindoecultuur afkomstige sarangi is het niet verwonderlijk dat haar muziek stevig geworteld is in de Indische raga’s zoals te horen is op haar lp ‘From the Ming Oracle’ (Sloowax). De kans dat Landes Levi en haar drie collega’s die avond nog extra gezelschap krijgen, is niet uitgesloten, maar daarvoor kan de wakkere muziekliefhebber best de website van Sound in Motion in de gaten houden.