Alsof Google ons heeft afgeluisterd en ons op een of andere manier subliminaal beïnvloed heeft, staat in deze editie in drie aparte artikelen artificiële intelligentie centraal. Het begon een tweetal maanden geleden toen Gogbot bij ons aanklopte voor een special over hun festival met het overkoepelende thema ‘drugs en AI’, maar ook Harold Schellinx in zijn Hoofd Stuk én Maarten Schermer in zijn Kaap snijden AI aan als onderwerp.
Voor het eerst in mijn leven zwengelde ik ChatGPT eens aan. Om het programma te testen gaf ik de opdracht ‘write a 300 word editorial about Gonzo (circus) and AI’ in. Het werd meteen duidelijk dat het programma nog niet geheel te vertrouwen was. Niet alleen was het artikel bijna 200 woorden te lang (toegeven, wél binnen de deadline…), ook zouden we, wanneer Gonzo (circus) een samenwerking zou aangaan met AI en ik het redelijk standaard en opvallend positieve verkooppraatje voor AI mocht geloven, ons het volgende op de hals halen: ‘Gonzo (circus), bekend om zijn experimentele benadering van kunst en cultuur, begint aan een gedurfd experiment door AI te omarmen. Door kunstmatige intelligentie te integreren in zijn creatieve processen, probeert het nieuwe dimensies van artistieke expressie te verkennen, traditionele grenzen uit te dagen en nieuwe perspectieven te inspireren.’
Het stuk sluit profetisch af met de woorden ‘Laten we dit nieuwe hoofdstuk omarmen, waakzaam blijven bij het waarborgen van ethische normen en het koesteren van een kunstwereld die gedijt op samenwerking tussen mens en machine.’
Sorry ChatGPT, ga jij nu artistieke keuzes voor ons maken? Dat zal nooit gebeuren: Gonzo (circus) is en blijft mensenwerk!
Oh… wacht… Ik had dus net AI gebruikt voor dit editoriaal… Ben ik er toch ingetrapt!
Het stuk had de titel ‘Een dans tussen creativiteit en automatisering’ meegekregen. Die vond ik dan wel mooi gevonden. Als is het maar omdat ik denk dat er nooit een dans zou kunnen ontstaan tussen creativiteit en automatisering. Die twee sluiten elkaar juist uit.
Maar nog toevalliger: in aanloop naar het vullen van dit blad, mailt redactielid Serge De Pauw uit het niets een hilarisch mailtje waarin hij zijn naam aan Gonzo (circus) linkt in ChatGPT. Het programma wil ons blijkbaar doen geloven dat Serge De Pauw en Serge Simonart één en dezelfde personen zijn. En inderdaad! Op de vraag ‘is Serge De Pauw Serge Simonart?’ antwoordt ChatGPT doodleuk: ‘Ja, Serge De Pauw en Serge Simonart zijn dezelfde persoon. Serge Simonart is een Belgische journalist, schrijver en cultuurcriticus die verbonden is aan Gonzo (circus), een platform dat zich richt op avant-garde en experimentele kunst en cultuur.’
En zo komen we naadloos uit bij dat andere thema van Gogbot: drugs… Go home ChatGPT, you’re drunk…
Of is dit juist heel creatief?
Veel lees- en luisterplezier.
Tijs Heesterbeek
Hoofdredacteur