Samen met Ambientblog stelde Fluister deze avond met ambient soundscapes en experiment samen. Banabila , Oene van Geel en Legiac nemen je mee naar een andere dimensie, waar je zintuigen geprikkeld worden. Neem gerust zelf kussens of matjes mee.
Op Tapu Records, het label van elektronica artiest Michel Banabila, verschenen het afgelopen half jaar veel uiteenlopende producten. Hierbij blijkt dat Banabila vooral samenwerkt met artiesten uit Rotterdam zoals Machinefabriek en Radboud Mens. De Rotterdamse muzikant en componist Michel Banabila is al zon drie decennia actief met elektronica. Hij heeft een hoge productie; zo heeft […]
Nan Hoover (1921-2008) wordt beschouwd als één van de pioniers van de Nederlandse videokunst. In het kader van het tweedaagse programma Geïnspireerd door Nan Hoover was in het Nederlands Instituut voor Mediakunst te Amsterdam een vertoning van vijf van haar videowerken met live-muziek van de Rotterdamse muzikant Michel Banabila. Gewapend met o.a. een Kaoss Pad trakteerde hij […]
Banabila presenteert een bijzonder sfeervol en consistent, doch afwisselend album.
Mooi uitgevoerde heruitgave op dubbel vinyl van Michel Banabila’s eerste ‘VoizNoiz’ album, oorspronkelijk uit 1999.
In een kwart eeuw is 1993 niets van zijn zeggingskracht verloren, en daarom deze digitale heruitgave absoluut waardig.
2018 zit er op. Onze medewerkers blikken terug op hun cultuurjaar. Vandaag is het de beurt aan Jesse Burkunk – liefhebber, verzamelaar, bedroom dj & producer en bestuurslid van Gonzo (circus). Hij blikt terug op de muziek die het jaar voor hem kleurde.
Een mooie aanvulling op het fysiek beschikbare werk van veelzijdig artiest Banabila.
We zeiden het al, Michel Banabila is een veelzijdig musicus. Dat is hij in zijn solowerk, dat is hij misschien nog wel meer in zijn samenwerkingen met anderen.
Het is beslist knap hoe Banabila en Zuydervelt een veelheid aan geluiden, effecten en bewerkingen zo organisch tot bijna verhalende composities hebben geweven. En zoals goede verhalen kun je Macrocosms keer op keer beluisteren en details nieuw ontdekken of er opnieuw van genieten.
‘Spider, Spit and Broken Bells! van Haperende Mens kondigt vandaag nieuwe namen aan. Early birds zijn al uitverkocht en met deze nieuwe namen erbij zullen ook de andere tickets snel de deur uitvliegen.
Deze maand staat West Wednesdays in het teken van Geluid, een nieuwjaarsprogramma met geluidskunst, beeldende kunst, film en een Tienminutencollege. West Wednesdays is een alliantie van kunstinstellingen en -initiatieven in Amsterdam West | het Hallenkwartier. Iedere tweede woensdag van de maand openen wij van 18 tot 21 uur onze deuren met extra programma in de Hallen, in woonwerkpand Tetterode, op het WG-terrein en op straat; individueel en in samenwerking, voor een breed publiek en in alle mogelijke kunstdisciplines.
Als er één ding is dat altviolist Oene van Geel kenmerkt, dan is het zijn ongeremde speelplezier. Hij is zo iemand waarvan je meteen denkt, dat hij gewoonweg móet spelen. Hij kan niet anders. Mogelijk is het dwangmatig, misschien zelfs een obsessie, maar dan wel met een aanstekelijke energie. Doorgaans is hij te horen in groepen als Zapp4 en The Nordanians, en treedt hij op met een indrukwekkend aantal musici, zoals Michel Banabila. Op âSudokuâ is hij ook solo te horen. Tot op zekere hoogte, tenminste. Hij heeft zichzelf in de eerste vijf nummers vermenigvuldigd, zodat hij digitaal een heel ensemble vormt. Hij laat zijn fantasie de vrije loop, danst met zichzelf in âSeven Riffsâ, plaatst zich in een omgeving van metal viool en kraakdoosjes in âTheotumaâ. Maar Van Geel is bovenal ook een sociaal muzikant. Hij kan het toch niet laten om ook andere mensen op dit solo-album mee te laten spelen. De overige zeven nummers zijn duetten met bevriende musici als basgitarist Mark Haanstra, met wie hij in âMariborâ even heel snel gelijk oploopt, in een late echo van John McLaughlins Mahavishnu Orchestra. Het klinkt allemaal heel enthousiast, en Van Geel kan laten horen hoe goed hij thuis is op zijn instrument, en hoeveel muzikale verbeeldingskracht hij heeft. Maar hij is ook bescheiden, en gunt zijn medespelers het volle licht. Een mooie eigenschap, al zou je hem graag vaker op het eerste plan horen. âSculpturesâ, het langste nummer van de cd, is ook het minst gestructureerd. het is een duet met de jonge pianist Matteo Mijderwijk, die net als Van Geel blaakt van de energie. Soms ontaardt hun spel in doelloos gerommel, om daar dan ineens glorieus bovenuit te stijgen.
Het heeft even geduurd om de verschillende optredens en indrukken van het Rewire Festival (Den Haag, 1-3 april 2016) te verwerken, maar hieronder vind je de hoogtepunten van enkele van onze medewerkers. Het aanbod van Rewire op de eerste dag was gevarieerd maar wisselend van kwaliteit. Met name het concert van Stargaze in de sfeervolle […]
Michel Banabila is een veelzijdig componist. Hij werkt bij voorkeur met synthesizers waar hij een duizelingwekkende veelheid aan klanken uit tevoorschijn peutert. Hij schrijft voor ensembles, verwerkt omgevingsopnamen in zijn muziek.
Rewire vindt dit jaar plaats van 1 tot en met 3 april, in Den Haag. Nieuwe namen zijn o.a. James Holden, Roly Porter, JLin, Mikael Seifu en Vessel.
Een nieuwe Gonzo (circus) betekent ook een nieuwe Mind the Gap. Ook #118 is weer door onze hoofdredacteur Ge Huismans samengesteld en van toelichting voorzien.
Op 1 november ontvangt Peter Bruyn immers in het Rotterdamse Worm tijdens een speciale avond de naar zijn volhardende, onafhankelijke en kritische manier van muziekjournalistiek bedrijven vernoemde ‘Peter Bruyn Penning’. Want aan wie anders dan de inspirator van deze prijs moesten Worm en Gonzo (circus) dit ereteken voor de eerste keer uitreiken? Breng Gonzo (circus) #118 mee en je kunt er bij zijn aan een gereduceerd tarief. Kun je er niet bij zijn? Het uitgebreide interview met Peter Bruyn zal in elk geval tot nadenken stemmen.
Matana Roberts speelde onder andere met Thee Silver Mt. Zion Orchestra en Godspeed You! Black Emperor, maar treedt de laatste jaren zelf meer op de voorgrond, onder andere met haar epische ‘Coin Coin’ project. Aan kenner Guy Peters vertelt ze uitgebreid over de wortels van het project en haar eigen wortels. Net als Matana Roberts dook ook Huerco S. in de Amerikaanse geschiedenis, en die erfenis verwerkte hij in ‘Colonial Patterns’, zijn bejubelde nieuwe album vol minimalistische, weinig dansbare dansmuziek dat Jannis van de Sande nachtenlang wakker hield. Factory Floor brengt dan weer uiterst dansbare muziek en de jaren 1980 zijn nooit veraf, maar toch klinkt het verrassend van nu, aldus Wilfried Jans. Wie ambient zegt, kan op dit moment niet om de Italiaan Fabio Orsi heen: hij stuurt ons melancholische muzikale postkaarten uit het verleden. Maarten Schermer en Nico Kennes ontrafelden zijn werkwijze. Het gesprek van Koen Lauwers met Pete Kember of Sonic Boom had ook makkelijk een retrotrip kunnen worden, maar de voorman van het legendarische Spaceman 3 blijkt goed op de hoogte van huidige muzieklandschap: tijd voor een zeer uitgebreide luistertest dus.
Van Rotterdammer Banabili komt dit najaar een rist nieuwe samenwerkingen uit. En ook Felix Kubin heeft nieuwe projecten op stapel staan: van een nieuw album onder eigen naam tot een compilatie-album met undergroundmuziek uit Oost-Europa. Oscar Smit mocht voorproeven en de vragen stellen. Net zo’n bezige bij is de in Tirana wonende kunstenaar/filosoof Vincent W.J. van Gerven Oei: vanaf een afstandje neemt hij in een gesprek met Theo Ploeg de stand van de democratie en de kunsten in West-Europa op. Denkvoer! Peter Vianen trok het museum in voor drie tentoontellingen: ‘Dread’, ‘Dark Matters’ en ‘Stop Making Sense’.
En geen Gonzo (circus) zonder essays en columns: Dimitri Vossen kijkt kritisch naar Bandcamp: in tegenstelling tot bijvoorbeeld Spotify lijkt alsof de band alles zelf in handen heeft, maar is dat wel zo? En hoe lang duurt de pret nog voor ook dit een speeltje wordt van de muziekbizz? Harold Schellinx raapte jarenlang bekraste, kapotte en vale cassettetapes op tijdens zijn wandelingen door de stad: hij is dan ook de juiste man om naar aanleiding van het boek ‘Cracked Media’ zijn hoogst persoonlijke ‘kraak’-verhalen te vertellen (tip: do try this at home). Op het label van A Hack and A Hacksaw komt binnenkort ‘Mountain of Tongues’ uit: een compilatie veldopnames met volksmuziek uit de Kaukasus. De in Jerevan wonende etnomusicoloog Rik Adriaans schreef een boeiend mini-essay over deze hier onbekende rijke muziektraditie. De Geluidsarchitect vertelt u waarom de anafoor een doodzonde is in de muziekschrijverij. Allemaal met prachtige illustraties van Wouter Medaer.
Nog onbekend maar bemind door de Gonzo (circus)-redacteuren: Hayden Chisholm, El Mahdy Jr., Eagulls, Moontroop, 30,000 monkies, En verder een berg recensies en tips voor niet te missen concerten, festivals en tentoonstellingen.
En ook Mind The Gap is nog steeds aanraakbaar: een cd in een mooi hoesje met illustratie van Kees Peerdeman. Met exclusieve nummers van Sonic Boom & Delia Derbyshire, Fabio Orsi en Sebastian Plano. En nog 12 andere nummers, o.a. van Chelsea Wolfe, 30,000 Monkies en Minniza.
It’s once again time for STEIM’s annual Summer Party! This year we have decided to make a couple of changes. First of all, the party will take place a week later than usual, on the 24th of June. Secondly… This edition will be held at the BIMHUIS! Ofc